63875

Polityka prawa polega na badaniu, jak wpływać za pośrednictwem prawa stanowionego na zachowanie się ludzi i uspołecznienie ich charakteru „Istota zagadnień polityki prawa polega na uzasadnionym naukowo przewidywaniu następstw, jakich spodziewać się należy w razie wprowadzenia pewnych przepisów prawnych oraz na opracowaniu zasad, których wprowadzenie wywołałoby pożądane skutki

Prawo jako technika społeczna: stosowanie prawa jako instrumentu stenijącego społeczeństwem. Powstanie nowoczesnej administracji i rozwój interwencjonizmu patistwowego doprowadziły do zmiany w postrzeganiu prawa. Rozwój aparatu biurokratycmego byl bowiem spowodowany potrzebą sterowania procesami społecznymi i gospodarczym.

Prawo jako rozmowa: Prawo w ujęciu komunikacyjnym powinno opierać się na regulacjach proceduralnych. Unormowanie procedur ma stworzyć warunki dobrej komunikacji między stronami. Podstawową ich rolą powinno być zapewnienie, aby każda ze stron mogła na uczciwych zasadach uczestniczyć w procesie tworzenia norm. Władza powinna stać się raczej stroną w negocjacjach niż autorytetem wydającym polecenia adresatom. Tymi organami mogą być wszystkie podmioty funkcjonujące w obrocie prawnym. Przede wszystkim takimi podmiotami mogą być wszelkie organy władzy, a więc organy władzy ustawodawczej. Rada Ministrów, miiustrowie. Prezes rady ministrów, wojewodowie, organy wykonawcze i wykonawcze samorządu terytorialnego i innych samorządów, szefowie innych organów centralnych i terenowych. Drugą stroną są adresaci, czyli obywatele i nie-obywatele (imigranci), określone grupy społeczne(np studenci, rolnicy, pracownicy), określone grupy zawodowe(np. nauczyciele, żołnierze).

Skuteczność prawa: Skuteczność prawa można określić jako wywoływanie przez prawo przewidywanych i zamierzonych skutków, a niewywoływanie skutków niezamierzonych.

Czynniki ograniczające skuteczność można podzielić na dwie grupy:

Prawne:

-nieadekwatność prawotwórczej aksjologii(wartościowania) do społecznego poczucia sprawiedliwości. Przykładem może być okres PRL, gdzie władza propagowała komunizm i socjalizm, jednak społeczeństwo tego nie akceptowała

-błędy techniki legislacyjnej: tworzenie nie zrozumiałych przepisów; Przepisy zbyt ogólne lub szczegółowe; Sytuacja w której prawodawca reguluje jakaś dziedzinę, nie mając o niej pojęcia.

-błędy techniki kodyfikacyjnej: niespójność przepisów, luki w prawie.

Pozaprawne:

-Stosunek adresatów prawa do ustroju: Gdy adresaci nie akceptują ustroju nie ma znaczenia aksjologia prawodawcy. Adresaci prawa nie będą go przestrzegać.

-W zróżnicowanym społeczeństwie prawodawca musi stosować środki zachęty i gróźb, by adresaci prawa chcieli go przestrzegać.

-Społeczny autorytet prawa i prestiż prawa: społeczeństwo musi mieć zaufanie do władzy i do niezawisłych sądów.