64051

Podejściowa teoria zarządzania - Pierwszą szkołą była szkoła klasyczna (pierwsze lata naszego wieku), potem pojawiła się szkoła behawioralna (lata 20 i 30) . Najnowszą szkoła była szkoła ilościowa (II wojna światowa).

Podejście klasyczne - składa się z dwóch wyodrębnionych gałęzi: naukowego

i administracyjnego zarządzania.

Osiągnięcia szkoły klasycznej - szkoła ta stworzyła podstawy do dalszego rozwoju teorii zarządzania, wskazała kluczowe procesy, funkcje i umiejętności    kierownictwa,    które

i dziś uznawane są za istotne.

Ograniczenia szkoły klasycznej - bardzie odpowiednia dla stabilnych i prostych organizacji współczesnych, dynamicznych. Często zalecała uniwersalne    procedury,    nieodpowiednie

w pewnych sytuacjach. Ograniczeniem jest także słabość roli jednostki w organizacjach.

Podejście behawioralne - rozwijane było przez wielu autorów i przedstawicieli różnych kierunków teoretycznych. Jednym z tych kierunków była psychologia przemysłowa, stosująca pojęcia psychologii do środowiska przemysłowego. Za ojca jej uchodzi Hugo Munsterberg -psycholog niemiecki. Sugerował on, iż psychologowie mogą oddać cenne usługi menadżerom w dziedzinie doboru i motywacji pracowników. Innym wczesnym orędownikiem behawioralnego podejścia do zarządzania była Mary Parker Follet. Przedmiotem jej zainteresowania była oświata dorosłych i poradnictwo zawodowe.

Osiągnięcia szkoły behawioralnej - podejście to przyniosło ważne wnioski badawcze

w dziedzinie motywacji dynamiki grupowej i innych procesów interpersonalnych

w organizacjach. Podważyło pogląd, że pracownicy są urządzeniem i upowszechniło przekonanie, że są oni raczej cennym zasobem. Ograniczenia szkoły behawioralnej - złożoność zachowania indywidualnego utrudnia jego trafne przewidywanie. Wiele koncepcji behawioralnych nie zostało dotąd w ogóle wprowadzonych w życie ze względu na niechęć menadżerów. Współczesne rezultaty badań uczonych rozwijających warunek behawioralny często nie docierają do menadżerów praktyków w formie dla nich zrozumiałej.