64174

eksporter bądź też faktor eksportowy. Importer dokonuje zapłaty ze skutkiem zwalniającym z zobowiązania wobec eksportera do rąk faktora importowego, dzięki któremu odpada konieczność ponoszenia przez importera nakładów związanych z dokonywaniem przekazu środków pieniężnych za granicę. Jednocześnie system ten z uwagi na uczestnictwo dwóch faktorów zapewnia eksporterowi względne bezpieczeństwo jego interesów, jest jednakże bardzo kosztowny, dlatego też najbardziej opłacalny jest w odniesieniu do wierzytelności powstałych z transakcji opiewających na duże kwoty. Z uwagi na te koszty praktyka gospodarcza korzysta z systemów określanych jako single-factoring, bądź też direct-factoring-agreements, w których uczestniczy wyłącznie jeden z tych dwóch faktorów, tj. faktor eksportowy bądź faktor importowy.

9System z udziałem wyłącznie faktora eksportowego, określany też jako bezpośredni lub prosty faktoring eksportowy, charakteryzuje się tym, że eksporter zwraca się tylko do faktora mającego siedzibę w tym samym państwie co eksporter. Faktor ten ze swej strony nie angażuje faktora mającego siedzibę w tym samym państwie co importer towarów lub usług (faktora importowego). Faktor eksportowy przejmuje w tym systemie przede wszystkim funkcję finansowania oraz funkcję usługową.

9Cechą charakteiystyczną systemu z udziałem wyłącznie faktora importowego, określanego też jako bezpośredni lub prosty faktoring importowy, jest to, że eksporter przelewa swe wierzytelności wynikające z międzynarodowych umów sprzedaży bezpośrednio na faktora mającego siedzibę w kraju importera (faktora importowego). Faktor importowy przejmuje pełną odpowiedzialność za wypłacalność importera (dłużnika) (funkcja del credere) oraz funkcję usługową, przy czym w wymiarze usługowym eksporter przerzuca zazwyczaj na faktora importowego ciężar spełnienia tych zadań, których sam nie byłby w stanie wykonać. Do zadań tych należy zwykle dokonywanie oceny wypłacalności importera (dłużnika zagranicznego), inkaso wierzytelności, a niekiedy również oszacowanie kondycji finansowej branży, w której działa importer. Finansowanie eksportera przez faktora importowego należy natomiast do sytuacji zupełnie wyjątkowych. System ten system jest najmniej rozpowszechniony w obrocie międzynarodowym.

9Specyficzną postacią faktoringu w obrocie międzynarodowym jest tzw. back-to-back-factoring. Znajduje on zastosowanie, gdy eksporterzy w celu dystrybucji swoich towarów tworzą za granicą spółki-córki, które występują tam jako ostateczni sprzedawcy tych towarów. Ponieważ z reguły spółki-córki są słabe Finansowo, trudno jest znaleźć eksporterowi faktora, który udzieliłby mu finansowania na podstawie wierzytelności eksportowych przysługujących wobec spółki-córki (importera). Dlatego też ta ostania zawiera umowę faktoringu z rodzimym faktorem krajowym, która to umowa obejmuje wierzytelności przysługujące spółce wobec ostatecznych nabywców towarów. Faktor ten na podstawie nabytych wierzytelności finansuje spółkę córkę (importera) tylko częściowo bądź też wcale (faktoring wymagał ilościowy) i w pozostałym zakresie udziela gwarancji finansowych faktorowi mającemu siedzibę w państwie eksportera. Ten z kolei faktor zawiera następnie umowę faktoringu z eksporterem, która to umowa obejmuje wierzytelności eksportera wobec spółki-córki (importera) i na tej podstawie oraz w zakresie otrzymanej od faktora w państwie spółki-córki (importera) gwarancji - finansuje eksportera. Omawiana postać faktoringu międzynarodowego jest w istocie szczególnego rodzaju kombinacją faktoringu krajowego z faktoringiem międzynarodowym w postaci systemu dwóch faktorów.