7349811148

wymiany informacji, tj. eksportu-importu danych (kodowanie znaków, format opisu dokumentów). Za istotne kryteria uznane zostały sprawy dostępu do dokumentacji pisanej oraz stopień uzależnienia od producenta systemu (struktura bazy i jej modyfikacje). Za najważniejszą sprawę uznano zgodność systemu z normami międzynarodowymi.

Metody konwersji tradycyjnego kartkowego katalogu bibliotecznego do postaci katalogu zautomatyzowanego OPAC omówiła E. Krysiak z Biblioteki Narodowej. Spośród wielu znanych i stosowanych na świecie metod autorka referatu przedstawiła trzy najbardziej rozpowszechnione:

1.    Tag and key — ręczne oznaczanie pól przyjętego formatu na karcie katalogowej (etykietowanie) i wprowadzanie „z klawiatury” rekordu do tworzonej bazy danych.

2.    Przejmowanie gotowych rekordów z zewnętrznych baz danych.

3.    Skanowanie, czyli wczytywanie czytnikiem optycznym opisów z kart katalogowych, ksiąg inwentarzowych, drukowanych bibliografii.

Trzeci dzień konferencji poświęcony był językowi haseł przedmiotowych BN i bibliografiom regionalnym. Pierwsze z wystąpień autorstwa J. Sadowskiej nosiło tytuł Język haseł przedmiotowych Biblioteki Narodowej. W poszukiwaniu alternatywy dla bibliotek publicznych. W referacie przedstawiono ogólnie podobieństwa i różnice pomiędzy językiem haseł przedmiotowych BN a językiem KABA, opracowywanym przez biblioteki grupy VTLS. W konkluzji autorka stwierdziła, że dopóki język KABA nie będzie dostępny w takiej formie i w takim zakresie, jak hasła przedmiotowe Biblioteki Narodowej, dopóty biblioteki publiczne będą musiały korzystać z języka haseł przedmiotowych BN.

Referat Język haseł przedmiotowych Biblioteki Narodowej a potrzeby w zakresie opracowania rzeczowego dużych bibliotek publicznych na przykładzie doświadczeń Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. J. Piłsudskiego w Łodzi przedstawił P. Bierczyński. Referent omówił szczegółowo prace prowadzone w Dziale Opracowania WiMBP w Łodzi, ze szczególnym zwróceniem uwagi na wykorzystywanie języka haseł przedmiotowych BN do tematowania opracowywanych tam zbiorów. Wskazał wiele niedociągnięć tego języka w codziennej pracy bibliotekarza, przedstawił też propozycję rozwiązań przyjęte w bibliotekach łódzkich.

Sprawom bibliografii regionalnej poświęcone było wystąpienie E. Stefańczyk z Biblioteki Narodowej. Przedstawiła ona sytuację w Polsce w zakresie opracowywania bibliografii regionalnej, pomoc Instytutu Bibliograficznego BN dla bibliotek podejmujących się zadania tworzenia bibliografii regionalnej (normy, format opisu dokumentów, ujednolicenie struktur rekordu dla różnych typów dokumentów: książek, czasopism, artykułów, system MAK). Za jedną z najważniejszych spraw uznała realizację współpracy organizacyjnej ośrodków regionalnych w zakresie wymiany informacji między nimi. Referentka apelowała do dyrektorów bibliotek o uczestnictwo bibliografów regionalnych w spotkaniach reaktywowanego w 1995 r. Zespołu do spraw Bibliografii Regionalnej przy ZG SBP.

W trakcie konferencji pracowała Komisja Wnioskowa, która uznała za konieczne:

1. Opracowanie międzyresortowego programu retrokonwersji bibliografii narodowej z lat 1946-1980 oraz powierzenie nadzoru nad jego realizacją Bibliotece Narodowej;

67