64183

Formy faktoringu ze względu na przejęcie przez faktora odpowiedzialności del credere

9Z a rów no z praktycznego, jak i jurydycznego punktu widzenia najbardziej doniosłe znaczenie mają dwie podstawowe formy faktoringu: faktoring właściwy oraz faktoring niewłaściwy. Należy przy tym podkreślić, iż taki podział ma szczególne znaczenie jurydyczne, gdyż stanowi zazwyczaj punkt wyjścia przy dokonywaniu klasyfikacji jurydycznej instytucji faktoringu w poszczególnych porządkach krajowych. Inne kryteria, w związku z któiymi wyróżnia się pozostałe odmiany faktoringu, stanowią jedynie elementy uboczne.

9W przypadku faktoringu właściwego chodzi o taką transakcję, w której strony, dokonując przelewu wierzytelności, jednocześnie postanawiają, że ryzyko wypłacalności dłużnika (ściągalności należności) obarczać będzie odtąd faktora. Stąd mówi się, że faktor przyjmuje wówczas na siebie odpowiedzialność z tytułu del credere czy też jyzyko del credere.

Dostawca odpowiada jedynie za istnienie wierzytelności. Wraz z przejęciem przez faktora odpowiedzialności del credere dochodzi do definitywnego przeniesienia danej wierzytelności z dostawcy na faktora. Wierzytelność wychodzi zatem ostatecznie z majątku do3iawcy i przechodzi do majątku faktora. Definitywne nabycie wierzytelności przez faktora powoduje, że mimo stwierdzonej później nieściągalności wierzytelności faktor nie może w drodze regresu żądać od dostawcy zwrotu kwoty, na którą opiewa wierzytelność.

9YV odróżnieniu od faktoringu właściwego charakterystyczną cechą faktoringu niewłaściwego jest to, iż faktor spełnia jedynie funkcje finansową i usługową, brak jest zaś w tej odmianie faktoringu funkcji del credere. Ryzyko wypłacalności nabywcy towarów (dłużnika) nie przechodzi z dostawcy na faktora, obciąża ono nadal dostawcę. Dostawca odpowiada wobec faktora nie tylko za istnienie wierzytelności, lecz także za wypłacalność nabywcy towarów. Jednocześnie wierzytelność nie przechodzi z majątku dostawcy do majątku faktora w sposób ostateczny. W razie wystąpienia niewypłacalności nabywcy towarów wierzytelność ta bowiem niejako wraca do dostawcy z obowiązkiem zwrotu uiszczonych przez faktora sum.

W praktyce obie postaci faktoringu mieszają się niejednokrotnie w ramach jednej i tej samej umowy między dostawcą i faktorem. Przelew jednej grupy wierzytelności odpowiada wówczas modelowi faktoringu właściwego, przelew zaś innych wierzytelności modelowi faktoringu niewłaściwego (faktoring mieszany).