Ania
1. Co oznacza pojęcie „powszechnie obowiązujące źródła prawa pracy"?
Do źródeł prawa powszechnie obowiązującego zaliczyć trzeba akty zawierające generalne i abstrakcyjne normy, które tworzą, zmieniają lub uchylają prawa i obowiązki obywateli i osób prawnych
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:
Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na
obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego.
2. Co oznacza pojęcie „specyficzne źródła prawa pracy"
specyficzne źródła prawa pracy (układy zbiorowe pracy i inne porozumienia zbiorowe, a także regulaminy zakładowe i statuty, występujące wyłącznie w prawie pracy).
Układ zbiorowy pracy - jest to porozumienie zawierane pomiędzy pracodawcami lub organizacjami pracodawców a związkiem lub związkami zawodowymi.
Układy mogą określać uprawnienia pracownicze uregulowane powszechnie w kodeksie lub innych przepisach. Nie mogą natomiast zawierać przepisów mniej korzystnych dla pracownika niż przepisy prawa pracy.
3. Na czym polega semiinmperatywny (jednostronnie bezwzględnie obowiazuiacy)charakter norm prawa pracy?
Oznacza to, że umowa o pracę lub inny akt na podstawie którego powstaje stosunek pracy nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika od przepisów prawa pracy. Taki sam charakter mają postanowienia układów zbiorowych pracy oraz regulaminów i statutów.
4. Jakie miejsce w hierarchii źródeł prawa pracy mają porozumienia niemające oparcia w ustawie?
5. Czy każdy pracodawca powinien utworzyć regulamin pracy? Art. 104 §2
§ 2. Regulaminu pracy nie wprowadza się, jeżeli w zakresie przewidzianym w § 1