Zaprezentowany powyżej schemat organizacyjny przedstawia komórki najwyższego i wyższego szczebla zarządzania skupiające w swych szeregach kierowników decydujących o istnieniu i rozwoju firmy.
Podstawowymi zaletami struktury są:
- możliwość obsadzania każdego działu ekspertami z danej dziedziny,
- łatwiejszy nadzór ze względu na to, że pojedynczy' kierownik musi być zapoznany jedynie ze stosunkowo wąskim zestawem kwalifikacji.
łatwiejsza koordynacja czynności w ramach każdej komórki.
Każdy kierownik uczestniczy w procesie wytyczania celów strategicznych firmy, ale każdy z osobna wytycza cele dla swojego pionu, które z kolei muszą pokrywać się z celami głównymi firmy. Menedżerowie niższych szczebli zarządzania wyznaczają cele dla komórek przez siebie kierowanych. Cele wyznaczone przez dozór tej firmy mają charakter strategiczny (dla naczelnego kierownictwa), taktyczny (dla średniego szczebla zarządzania) oraz operacyjny (dla najniższego szczebla zarządzania).