Przedział 1-2, xe (0,2)
Q(0)=0kN N(x)=OkN
M(0)=0kN
Q(x)=M,(x)=-28x+l,95x2
M(2)=-56+52=-50,8kN
Q (2)=-56+7,8=-482kN
Przedział 2-3 xe (2; 3,6)
M(3,6)=-181,44+30,33+113,74= -37,37 kNm
Q(3,6)=-100,8+25^7+71,09=-4,44 kN
M(x)= -14x*+0.65x3+71,09(x-2) M(2)=-50,8kNm Q(x)=-28x+ l,95x2+71,09 Q(2)=-482+71,09=22,89 kN N(x)=OkN
Jako, że następuje zmiana znaku w wykresie Q(x) xe (2;3,6) zatem M(x) osiąga w tym przedziale ekstremum.
Q(x)=0 Q(x)=1,95x2-28x+71,09«l,95(x-ll,06)(x-329)
Zatem Q(x) ma miejsca zerowe w punktach xj=3,29 x2=ll,06. Jako, że rozważamy siły w przedziale xe (2;3,6), zatem szukanym miejscem zerowym jest xt=329. Obliczmy wartość momentu w tym punkcie.
M(329)=-151,54+23,15+91,71 =-36,68 kNm
Przedział 3-4 xe (3,6;6,6)
M(x)=-252(x-12)~50,4(x-l,8)+71,09(x-2)
M(3,6)=-60,48-90,72 + 113,74=-37,46 kNm M(6,6)=-136,08-241,92+327,1 =-50,99 kNm Q(x)=M’(x)=-25,2-50,4+71,09=-4,51 kN N(x)=H2=-20kN
Przedział 4-5 xe (6,6; 8,6)
M(x) = -252(x-l 2)~50,4(x-1 ,8)+71,09(x-2)+20 M(6,6)=-50,99+20=-30,99 kNm M(8,6)=-186,48-342,72+469,19+20=-40,08 kNm Q(x)=-4,51 kN (nie ma sił pionowych w tym przedziale) N(x)=-20 kN
Przedział 5-6 xe (8* 6; 10,6) (dla tego przedziału obierzmy nowy układ współrzędnych o początku w punkcie 10,6 i z osią Xi skierowaną przeciwnie do „starej” osi X. Badany przedział możemy wtedy zapisać jakowe (0; 2) .Wtedy;