66128

się, prawem użytkowania szopy przez dwa lata i opcją na ponowny zakup dwóch akrów łąki. Jeżeli będziesz obstawał przy dolnej linii, to mało prawdopodobne jest, abyś opracował twórcze rozwiązania podobne do powyższego. Najczęściej bowiem dolna linia — wskutek swego naturalnego usztywnienia — będzie zbyt sztywna.

Prawdopodobne jest również, że dolna linia została ustalona zbyt wysoko. Załóżmy, iż razem z rodziną siedzisz przy śniadaniu, próbując określić najniższą cenę, jaką zaakceptujecie za wasz dom. Jedno z was proponuje 50000 dolarów. Drugie odpowiada: „Powinniśmy dostać przynajmniej 75000". Trzecie dodaje: 70000 za nasz dom? To byłaby kradzież. Jest wart co najmniej 100000". Czy ktoś z siedzących przy stole zaoponuje, wiedząc, że odniesiecie korzyść z wyższej ceny? Gdy podejmiecie decyzję co do dolnej linii, bardzo trudno będzie ją zmienić. Może to spowodować, że nie sprzedasz domu, choć powinieneś. W innym przypadku dolna linia może być zbyt niska i zamiast sprzedawać za taką cenę, lepiej byłoby dom wynająć.

Podsumowując, powiedzieć można, że przyjęcie dolnej linii może ochronić cię przed akceptacją bardzo niekorzystnego porozumienia. Może jednak spowodować, że nie przygotujesz i nie zaakceptujesz rozwiązania, które warto byłoby przyjąć. Arbitralnie przyjęta wielkość nie powinna być kryterium oceny tego, co powinieneś zaakceptować. Czy istnieje alternatywa dla dolnej linii? Czy istnieje kryterium wyboru, chroniące cię zarówno przed akceptacją porozumienia, które powinieneś odrzucić, jak i odrzuceniem porozumienia, które powinieneś zaakceptować? Tak, istnieje kryterium.