różnie przyjęty przez kraje członkowskie Unii, na przykład w Irlandii dokument ten ratyfikowano dopiero w październiku 2002 r. Wszedł on w życie 1 marca 2003 r.
Hiszpania
Portugalia
3 października 1990 r.
1 stycznia 1995 r.
2007 - 2010 r.(?)
Tabela 1. Kalendarium integracji Wspólnot Europejskich
Data przystąpienia
Nazwa państwa do Wspólnot
Europejskich
Założyciele Belgia Luksemburg
Francja Niemcy 1 stycznia 1958 r.
Holandia Wiochy
Pierwsze rozszerzenie
Dania
Irlandia ' 1 stycznia 1973 r.
Wielka Brytania
Drugie rozszerzenie
Grecja 1 stycznia 1981 r.
Trzecie rozszerzenie
1 stycznia 1986 r.
Niepełne rozszerzenie
Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD)
Czwarte rozszerzenie
Austria Szwecja Finlandia
Piąte rozszerzenie
Cypr Łotwa
Czechy Malta
Estonia Słowacja 1 maja 2004 r. Polska Słowenia
Litwa Węgry
Dalsze rozszerzenia
Bułgaria Rumunia Chorwacja Turcja
(liczba kandydatów na dzień 30 listopada 2003 r.)
Każdy z kandydatów prowadził z Unią rokowania, w trakcie których podejmowano decyzje dotyczące najważniejszych dziedzin życia państwa. Ogół rozpatrywanych spraw podzielony był przy tym na poszczególne grupy tematyczne, tzw. obszary negocjacyjne (więcej na s. 21), a zamknięcie rokowań następowało w momencie zakończenia uzgodnień we wszystkich obszarach.
Ze względu na specyfikę każdego z państw-kandydatów oraz stopień zaawansowania ich przygotowań do wejścia do Unii, poszczególne negocjacje przebiegały w różnym tempie. W 2001 r. Rada Europejska zdecydowała, że jest możliwe (pod warunkiem zakończenia negocjacji) rozszerzenie UE o 10 państw: Czechy, Cypr, Estonię, Litwę, Łotwę, Maltę, Polskę, Słowację, Słowenię i Węgry. Negocjacje z tą grupą państw zamknięto ostatecznie w czasie spotkania Rady Europejskiej w Kopenhadze, 12-13 grudnia 2002 r. Zdecydowano tam, że traktaty akcesyjne będą podpisane 16 kwietnia 2003 r. w Atenach, po czym, jeśli społeczeństwa poszczególnych państw wyrażą na to zgodę, 1 maja 2004 r. państwa te staną się oficjalnymi członkami Unii Europejskiej.
s
18