__________________________________________JEDNOCZĄCA SIĘ EUROPA
wówczas: Dania, Grecja, Szwecja i Wielka Brytania (Grecja została objęta nią w 2001 r.). Początkowo nowa waluta funkcjonowała jedynie w obrocie bezgotówkowym (zamiast ECU), a od 1 stycznia 2002 r. pojawiła się w postaci banknotów i monet.
Szczególnie wiele wydarzeń w życiu Wspólnot Europejskich w łatach 90. XX w. miało związek z wielkimi przemianami politycznymi w Europie Środkowej i Wschodniej, zapoczątkowanymi na przełomie lat 80. i 90. Godna podkreślenia jest rola Polski, która jako pierwsza rozpoczęła reformy. Do najważniejszych wydarzeń należały: rozpad Układu Warszawskiego, Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG), Związku Radzieckiego, Czechosłowacji i Jugosławii, zmiany ustrojowe w wielu krajach oraz zjednoczenie Niemiec. Przemiany te umożliwiły rozszerzenie wpływów Wspólnot na wschód, a w dalszej perspektywie - przyłączenie państw dotychczasowego tzw. bloku wschodniego.
Wspólnoty Europejskie szybko poparły proces przemian w Europie Środkowej i Wschodniej. W 1989 r. utworzono program bezzwrotnej pomocy ekonomicznej (PHARE, Poland and HungaryAs-sistance for Restructuring their Economies - Program Pomocy Polsce i Węgrom w Restrukturyzacji Gospodarki), przeznaczony początkowo do wspierania gospodarki Połski i Węgier, później rozszerzony na inne kraje regionu1. Finansowej pomocy tym krajom miał służyć także utworzony w 1990 r. Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju. Państwom Europy Środkowej i Wschodniej zaproponowano także zawieranie umów stowarzyszeniowych. Jako pierwsze, już w 1991 r., umowy takie (tzw. układy europejskie) podpisały Polska i Węgry. W następnych łatach w ich ślady poszły inne kraje. Celem umów było przyspieszenie rozwoju gospodarczego państw środkowo- i wschodnioeuropejskich i ułatwienie ich późniejszej integracji ze Wspólnotami. W Europie Środkowej pojawiła się wówczas nieznana tu wcześniej, a wypróbowana w Szóstce od początków jej istnienia, forma współpracy lokalnych samorządów obszarów przygranicznych - euroregiony.
W czerwcu 1993 r. na szczycie w Kopenhadze podjęto niezwykle ważną decyzję dla przyszłości Wspólnot. Rada Europejska posta nowiła, że kraje Europy Środkowej i Wschodniej mogą zostać członkami Unii, jeśli spełnią określone warunki (tzw. kryteria ko penhaskie). Najważniejsze z nich dotyczyły polityki (respektowanie
W późniejszych latach utworzono także inne fundusze dla państw kandydującyc do Unii (patrz następny rozdział).