66246

NIEUCHRONNOŚĆ KONFLIKTU

To, że konflikt pomiędzy ludźmi w organizacji wystąpi wcześniej lub później nie podlega dyskusji. Kontakty dwojga lub więcej osób, w końcu dojdą do takiego momentu, w którym pojawia się różnica w nawykach, poglądach czy wartościach. Choć osoby w organizacjach dążą do wspólnych celów i łączy ich wiele działań, to każda z nich pozostaje indywidualnością. Współistnienie ludzi w organizacji wymaga zarówno postaw innych, jak i ochrona własnych praw i postaw, pamiętając o wspólnych celach organizacji. Równoczesne zaspokojenie pragnień wszystkich członków, jest z oczywistych powodów nie możliwe, ale zawsze trzeba dążyć do rozwiązań, które maksymalizują satysfakcję zainteresowanych stron.

Z. Rummel - Suska (1990) zwraca uwagę na istotny porządek polegający na tym, że chociaż organizacje projektowane są jako systemy kooperujące, aby osiągnąć wspólny cel, to w praktyce są systemami rywalizującymi o negatywnym nastawieniu jednostek, odznaczającymi się nawet wrogością. Wyjaśnienia tego porządku szukać należy w tworzeniu się grup wewnątrz organizacji. Takie grupy mają poczucie odrębności, a często powoduje, że w miejsce współpracy wkrada się wrogość do innych grup i rywalizacja z nimi.