samo miejsce wiązania nie zmienia Km natomiast obniża Vmax
na wykresie 1/V od l/[s] - krzywa się płaszczy ale przyczepiona w punkcjie przecięcia z l/[s] inhibitor obniża siteznie funkcjonalenego enzymu reszta enzmu zachowuje się jak bardziej rozcięczon roztwór
Vmax app = Vmax/1+([I] /Ki)
inliibicja akompetycyjna (ang ankopetitiw)
wiąże się do kompleksu enzym subtrat a nie do wolnego enzymu
na wykresie l/v od 1/Vs proste równoległe obniża się się Vmax i Kmapp zwiększa się powinowactwo enzymu do subtstrtu
więcej substratu wiąże się do enzymu ale zostają w kompleksie ESI
inhibicja mieszana
syntaza tymidalinowa dostarcza tymidylanu
jego potencjalne inhibitory: zmieniony substrat lub zmieniony...hydrofolian proste nie przecinają się na l/v od l/[s] na osi x ani na y
inhibitory częściowe
aktywność enzymu nie można sprowadzić do zera nawet stosjąc makymalne stężenia inhibitora IC50
stężenie inhb wymagaane do siągniecia połowy całkowitej inhibicji
z sigmoidalnego wykresu można odczytać stężenie substancji potrzebne do wywołania 50% maksymalnej zmiany monitorowaneog sygnału
wykres vi /V od [I]
do badania wiązania inhibitora z receptorami siedzenia procesów komórkowych
stężenia w szerokim zakresie (7 rzędwo wielkości 10-3 10-2 ... 104
IC 50 dla określonego inhibitora może zmieniać się zależnie od stężenia substratu
pomiar należy prowadzić w takim samym stężeniu substratu
IC50 do obliczania Ki
dla kompetycyjnych Ki= IC50/ (1/[S] / Km)
dla niekompetycyjnych Ki=IC50 przy założeniu żę alfa = 1 (nieważna co to alfa) dla akompetycyjnych Ki=IC50 /(I + Km/[S]) gdy [S] » Km wtedy Ki~IC50
ułatwia gdy mierzy się względną siłę hamowania zw podobnch strukturalnie do jednej cząsteczki macierzystej