66666

5.    system ubezpieczeń na pierwsze ryzyko - stosowany do każdego mienia mchomego a także dla gotówki oraz mienia osobistego pracowników przy ubezpieczeniu od pożaru i innych zdarzeń losowych. Można także ubezpieczyć koszty, które towarzyszą szkodzie. Ustalając sumę ubezpieczenia należy wziąć pod uwagę przewidywaną maksymalną wartość straty jaka może nastąpić w przypadku jednego wypadku ubezpieczeniowego. Stosując ten system należy zdawać sobie sprawę z tego, że wypłata odszkodowania nie pomniejsza sumy ubezpieczenia, chyba że w umowie strony postanowią inaczej. Odszkodowanie maksymalne rówia się sumie ubezpieczenia. Gdy szkoda jest niższa niż suma ubezpieczeniowa to odszkodowanie równe jest wartości szkody. Należy pamiętać, że stawki taryfowe są w tym systemie wyższe od stawek w innych systemach. Jeżeli składka jest niższa to tylko dlatego, iż ustalona jest od niższej sumy ubezpieczenia. W pozostałych systemach ubezpieczeń stosowana jest zasada odpowiedzialności proporcjonalnej, która polega na tym, że stosunek odszkodowania do szkody jest równy stosunkowi sumy ubezpieczeniowej do wartości ubezpieczeniowej. Taki sposób obliczania odszkodowania jest stosowany oddzielnie do każdej pozycji polisowej. Każda pozycja połisowa stanowi osobne ubezpieczenie.

6.    system ubezpieczeń na wartość częściową - stosowany w ubezpieczeniach od kradzieży z włamaniem oraz rabunku w sytuacji gdy ubezpieczyciel traktuje ten rodzaj jako dodatek do ubezpieczenia od ognia, które to nie może funkcjonować samodzielnie. System ten stanowi alternatywę do systemu ubezpieczeń na pierwsze ryzyko. Ubezpieczający deklaruje do ubezpieczenia kwotę przy czym ta kwota może stanowić dowolną część wartości mienia zgłoszonego do ubezpieczenia od ognia. Nie musi się tutaj sugerować maksymalną wartością szkody w przypadku wystąpienia wypadku ubezpieczeniowego. Składka jest obliczana od pełnej sumy przyjętej w ubezpieczeniu od ognia. Każda wysokość odszkodowania zmniejsza zgłoszoną sumę ubezpieczenia. Stawki taryfowe są uzależnione nie od rodzaju ubezpieczonego mienia, ale od branży w jakiej działa ubezpieczający. Główna różnica między tym systemem a systemem ubezpieczeń na pierwsze ryzyko to to, że tutaj ma zastosowanie zasada proporcji. Odszkodowanie ustala się w kwocie wysokości szkody, ale nie więcej niż górna granica odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń. Przy ustalaniu wysokości szkody uwzględnia się przydatność tych przedmiotów do dalszego użytku, przeróbki, sprzedaży (tzw. wartość pozostałości). Do wysokości szkody dolicza się koszty ratunku, czyli koszty wynikłe z zastosowania środków mających ograniczyć wielkość strat nawet jeśli środki te okazały się bezskuteczne. OWU oraz klauzule polisowe mogą określać korekty np. udział własny ubezpieczającego, franszyza integralna i redukcyjna.