Adam Willet ułożył ekonomiczną tezę ryzyka: ryzyko jest czymś obiektywnym, skorelowanym z subiektywną niepewnością. Podzielił więc niepewność na subiektywna i obiektywną, a tę obiektywną nazwał ryzykiem.
Amerykanin Knight stwierdził, że jeżeli znany jest stopień niepewności to ta niepewność przestaje być niepewnością a staje się ryzykiem. Podzielił niepewność na mierzalną i niemierzalną, a tę mierzalną nazwał ryzykiem.
Ryzyko jest więc szczególnym rodzajem niepewności. Takim, które zawsze daje się zmierzyć przy pomocy metod matematyczno-statystycznych, w szczególności przy wykorzystaniu rachunku prawdopodobieństwa.
RYZYKO:
1. możliwość zdarzenia wywołującego stratę.
2. prawdopodobieństwo nastąpienia zdarzenia wywołującego stratę,
3. przedmiot lub grupa przedmiotów, które narażone są na stratę (kredyt, zwierzę, budynek),
4. zdarzenie, które tą stratę wyrządza np. pożar, huragan, powódź,
5. możliwość lub prawdopodobieństwo subiektywnego powiększenia straty wynikającej z jakiegoś niebezpieczeństwa (hazard),
6. możliwa wielkość straty, na którą narażone są osoby lub mienie,
7. zróżnicowanie (fluktuacja) możliwych strat,
8. niepewność dotycząca strat (niepewność lub wątpliwość co do możliwości przewdzenia przyszłości).
Według Amerykańskiej Komisji do spraw terminologii:
1. Ryzyko to niepewność co do nastąpienia określonego zdarzenia w warunkach istnienia dwóch lub więcej możliwości,
2. Ryzykiem określa się ubezpieczoną osobę lub przedmiot.
KLASYFIKACJA:
1. finansowe - konsekwencje ryzyka można określić w pieniądzu, niefinansowe - konsekwencje ryzyka nie można określić w pieniądzu.
2. statyczne - ryzyko nie związane z postępem, niezależne od jakichkolwiek zmian np. powódź, uderzenie pioruna
dynamiczne - ryzyko związane ze zmianami gustów, zmianami technicznymi, zmianami cen itp.,
3. fundamentalne - źródłem tego ryzyka są najczęściej przyczyny polityczne, ekonomiczne, społeczne, czasami sil przyrody; ryzyko ma wpływ na dużą liczbę podmiotów, które pozostaje poza nawet częściową kontrolą pojedynczych podmiotów, np. ryzyko inflacji partykularne - źródło tego ryzyka tkwi w aktywności pojedynczych podmiotów; ryzyko, które powoduje straty w skali indywidualnej, które można częściowo kontrolować; np. kradzież, defraudacja, wyłudzenia lub utonięcie statku
KRYTERIA ROZRÓŻNIAJĄCE OBA RYZYKA:
• źródło ryzyka,
• ilość - zakres oddziaływania,
• jakość - możliwość jego kontroli.
4. czyste -wynika z natury rzeczy, konsekwencją są straty, np. ryzyko pożaru
spekulacyjne = spekulatywne - konsekwencją może być albo strata albo zysk, np. gra na giełdzie, nie można się od niego ubezpieczyć
5. majątkowe - rzeczowe (zniszczenie lub utrata rzeczy), związane z prawami majątkowymi (wierzytelnościami, aktywami), związane z zobowiązaniami (odpowiedzialnością cywilną) osobowe - ryzyko, które powoduje uszczerbek w dobrach osobistych człowieka (zdrowie, żyde, zdolność do pracy).
Podział na osobowe i majątkowe stanowi podstawę prawnej systematyki ubezpieczeń.
POSTAWY WOBEC RYZYKA:
1. można lubić ryzyko,
2. awersja,
3. neutralność.