68639

Kierunek i prędkość prądów morskich

•    Prędkość i kierunek prądu morskiego mogą mieć duży wpływ na sposób realizacji prac hydrograficznych i uzyskiwany poziom jakości danych pomiarowych.

•    Niekorzystne zjawisko znosu wywołane oddziaływaniem prądu morskiego na podwodną cześc kadłuba hydrograficznej jednostki pomiarowej, a także na holowane lub opuszczane elementy wyposażenia pomiarowego mogą powodować istotne obniżenie jakości danych pomiarowych, powstawanie błędów w zakresie określania pozycji obiektów podwodnych, wyznaczania parametrów nawigacyjnych namiar i odległość do celu podwodnego)

•    Mogą także przyczyniać się do pojawiania się określonych trudności z utrzymaniem kierunku przemieszczania się samej jednostki pomiarowej oraz ograniczyć liczbę tych kierunków szczególnie w akwenach ograniczonych przebiegiem linii brzegowej i układem głębokości.

•    Istnienie podwodnych prądów morskich w strefie przydennje przyczynia się także fo przemieszczenia się osadów i zmian układu batymetrycznego.

•    Stąd też wiedza na temat wartości prędkości i kierunku prądu morskiego odgrywa wielką rolę zarówno na etapie planowania , jak i realizacji hydrograficznych prac pomiarowych.

•    W pomiarach poziomych prędkości wód (prądów morskich) mają zastosowanie dwie podstawowe metody: metoda Lagrange’a i Eulera.

•    Pierwsza z nich bada tor, któiy mały element wody, a ściślej sztuczny punkt materialny(tzw. Znacznik) w niej zawieszony przebywa w określonym czasie.

•    Wynikiem pomiarów są przybliżone trajektorie opisujące kolejność punktów mijanych przez te znaczniki w przestrzeni i czasie.

•    Druga z metod bada i określa wartość prędkości prądu oraz ukazuje jego cltarakter w wybranym punkcie przestrzeni w postaci wektora zmiennego w czasie.

•    Pierwsza z metod przeznaczona jest do pozyskiwania obrazów mchu określonych mas wodnych w czasie, druga do uzyskiwania przybliżonego, chwilowego obrazu zmienności pola przepływowego w czasie, rekonstruowanego w oparciu o synchroniczne pomiary wykonane w stałej przestrzennej sieci punktów pomiarowych.

•    YV tym miejscu należy też zwrócić uwagę na fakt, że metoda Lagrange’a pozwala na uzyskiwanie wiarygodnych danych z warstwy powierzchniowej wody.

•    Z pozostałych warstw lepsze wyniki można uzyskać, stosując metodę Eulera.

•    Podstawowymi środkami pomiarowymi w przypadku zastosowania metody Lagrange’a są:

a.    Środki barwiące ( np. uranina, rodamina B) stosowane do badania wirowości, rozproszenia drobin, stopnia rozbieżności strug, stopnia deformacji prądu;

b.    Pływaki powierzchniowe w postaci tzw. Traserów, np. znaczniki kopertowe, cylindryczne, grzybkowe, pływaki zrównoważone powierzchniowe z dryftkową bądź bez niej;

c.    Pławy powierzchniowe z dryfkotwami pod powierzchniowymi;

d.    Pływaki hydroakustyczne o zrównoważonej pływalności;

• Podstawowymi środkami pomiarowymi w przypadku zastosowania metody Eulera są

prądomierze i prądografy opuszczane z platformy pomiarowej ( statku, pławy

powierzcliniowej lub podpowierzchniowej) w pole przepływowe badanego akwenu lub

zamontowane na statywach na dnie.