Mozaikowanie
■ Mozaika jest graficznym sposobem przedstawiania stopnia pokrycia dna pomiarami sonarowymi.
■ To obraz reprezentujący poziomy (silę) odbicia sygnału hydroakustycznego od dna rejestrowane na równoległych profilach pomiarowych.
■ Poszczególne pasy przeszukania dna łączone są ze sobą (sklejane) metodą georeferencji.
■ Główne przeznaczenie tego sposobu wizualizacji danych sonarowych to:
O prezentacja obszarów występowania różnorodnych osadów dennych; o zobrazowanie miejsc zanieczyszczeń szczątków pochodzących z zatopionych samolotów i jednostek pływających;
o wskazanie występowania i stopnia pokrycia cech geomorfologicznych dna: o prezentacja wraków statków, których rozmiary są większe niż szerokość pasa przeszukania dna;
O badanie habitatu dennego; o inspekcja rurociągów i kabli podwodnych.
■ Rozdzielczość mozaiki powinna być określana przez operatora i może być porównywana z rozdzielczością surowych danych sonarowych.
■ W procesie generowania mozaiki dna, oprogramowanie systemowe dokonuje korekcji geometrycznej i radiometrycznej danych, w celu wyeliminowania (kompensacji) zniekształceń powodowanych znacznymi różnicami geometrii sygnałów pochodzących z różnych odległości bocznych.
■ W tym celu program wykorzystuje informację o wysokości sonaru nad dnem.
■ Wybór rozdzielczości mozaiki powinien być oparty na kompromisie pomiędzy wyborem wysokiej rozdzielczości mozaiki (co powoduje duży rozmiar pliku) a mniejszą rozdzielczością obrazu (pozwalającą na uzyskanie mniejszych rozmiarów pliku).
■ Podczas ustalania tej wielkości należy uwzględnić możliwości systemu opracowania danych, a także wymagania co do dokładności i rozdzielczości obrazu.
■ Jeśli jest to możliwe, mozaiki powinny być tworzone w jednym pliku graficznym.
■ W przypadku gdy obszar sondażowy jest zbyt duży, hydrograf powinien podzielić akwen na mniejsze sekcje, tak aby uzyskać dopuszczalne rozmiary plików.