68676

Pomiary poziomu morza na podstawie wskazań mareografu

■    Pomiar poziomu morza na podstawie wskazań mareografu jest w zasadzie czynnością ograniczającą się do przeniesienia (skopiowania) danych zarejestrowanych przez mareograf podczas i w rejonie wykonywania hydrograficznych prac pomiarowych.

■    Zapis pomiaru poziomu morca na podstawie wskazań mareografu powinien zawierać dane zawarte w tablicy 2

Tablica ? - Przykład rapsu danych 7 mar^ograhi

Uartcgraf cOn&low) MMyilmw - pon

(tata	CwfiM	PojJoni mona	Uwagi
isaetpnosooer	MW	SI 2	PcupooęcJc gom&ow Mjymrtrycjnyc'? 0 gcdz 0023. Dane uznane zxa oumiGW(SUS)
	IOW	S13
	UW	S13
	18W	SU	2a«#)c3an*DomU»Owaaijwtycm)«cftogodz 18:10

■ lub

Uareograf p/ywatcwy Madysiawowo - pon

Data	Godzina	Poziom morza	uwagi
omego 2006 r.	10.00	522	Rozpoczęcie pomorom oatymetrycznya) 0 gooz 10:15. Dane z OkHUGW, karta rej. nr 07022006. wyMroanycn: Komasu Jan
	14.00	S22
	18.00	521
	22.00	521	Zakończenie pomiarem barymetyrznycf) 0 goaz. 21:30

■    Hydrograf powinien dążyć do uzyskania informacji na temat poziomu morza w taki sposób, by ilość danych, zakres czasowy wykonywanych obserwacji oraz sposób prezentacji danych nie był gorszy ani mniejszy niż w przypadku posługiwania się łatą wodowskazową.

■    Dopuszcza się możliwość dodatkowego dołączenia oryginalnych danych pomiarowych w formie graficznych dokumentów analogowych (taśmy z zapisami urządzeń samopiszących) lub cyfrowych.

■    Wstępne opracowanie wyników pomiarów mareograficznych polega na doprowadzeniu rejestracji wahań poziomu wody do zgodności z rzeczywistymi zmianami poziomu akwenu, w którym pracuje dana stacja pomiarowa.

■    Dla urządzeń analogowych (np. mareograf pływakowy) powinno się dokonać kontroli zgodności czasu rejestracji na nośniku graficznym z prawdziwym czasem zaistnienia zmiany poziomu zarejestrowanego na nośniku mareograficznym (karty lub taśmy z zapisem urządzenia samopiszącego).

■    Kontrolę wykonuje się przez porównanie odczytów poziomu wody na kontrolnych łatach wodowskazowych (zwykle mocowanych obok mareografu) i zanotowanego czasu ich wykonania z zapisem mareografu.

■    Następnie wprowadza się poprawki wynikające zarówno z niewłaściwego nastawienia pisaka urcądzenia samopiszącego na skalę czasu, jak i ze względu na wady mechanizmu zegara oraz deformację kart lub taśm rejestracyjnych.

■    Drugą zasadniczą metodą korektowania jest weryfikacja skali pionowej zarejestrowanych wahań stanów wody poprzez porównanie ich z odczytami kontrolnymi na łatach wodowskazowych.

■    Zweryfikowane wyniki rejestracji mogą być opracowane mechanicznie lub elektronicznie, przy czym wybiera się dane dla ustalonych momentów czasowych.