22
rya 115 pomiar pląs kości prowadnicy wąskiej Nanosząc wskazania poziomnicy na wykres uzyskuje się obraz płaskości powierzchni
22
Rys.l.lS. Pomiar płaskolci prowadnicy wąskiej
W przypadku sprawdzania płask ości stołów, płyt i tarcz stosuje się pozinmnice o podstawie większej od 250 mm lub specjalne mostki z. poziomnicą, w których odległość między podporami wynosi 300+500 mm Zadaniem stosowanych mostków jest wyeliminowanie wpływu blisko IcZących obok siebie nierówności
b) Sprawdzanie plask ości przy użyciu liniału i szczelinomierza Pomiar przy użyciu liniału i szczelinomierza pozwala na określenie tylko płaskości stołu. Kolejne fazy pomiaru płaskości stołu przedstawia rys 1.16
b)
O )
cb |
ĆD |
Ć2 |
Si II II || f| 1 /I 1 rrn rm ~ rm: |V i | i | fil fl_i » L | |
•O w |
Mys. 1.16. Pomiar płaskości za pomocą liniału i szczelinomierza
Przed przystąpieniem do ponusrów należy ustalić płaszczyznę odniesienia, obierając na powierzchni sprawdzanej trzy punkty jako punkty zerowe (1.2, 3), rys I I6a W punktach tych ustawia się płytki wzorcowe jednakowej wysokości. Czwarty punkt odniesienia 4 ustala sic
pośrednio W punkcie 5 ustawia się płytkę o wysokości równej odległości liniału w tym punkcie od sprawdzaną powierzchni rys i 16b. Punkt 4 ustala się wykorzystując płytki 2 i $ W podobny sposób można ustalić dalsze punkty 6,7,8,9.
Na lak określonych punktach, wyznaczających powierzchnię odniesienia, ustawia się liniał we wszystkich możliwych kierunkach Różnice wysokości w poszczególnych punktach, mierzone za pomocą szczelinomierza, określają błąd płaskości sprawdzanej powierzchni c) Sprawdzanie płaskości przy użyciu liniału i czujnika zegarowego (rys I 17)
Liniał ustawia się na dwóch podporach jednakową wysokości. Podstawa uchwytu czujnika leży na badanej powierzchni. Przesuwając podstawę wraz z czujnikiem wzdłuż liniału określa się różnicę wysokości.
Pomiar można przeprowadzać w różnych kierunkach, uzyskując w ten sposób błędy płaskości stołu, płyty, prowadnicy lub tarczy
Rys. 1.17. Pomiar płaskości za pomocą liniału i czujnika zegarowego
1.1.5.2. Sprawdzanie prosloliniowości i równoległości prowadnic a) Sprawdzanie prosloliniowości prowadnicy za pomocą poziomnicy Poziomnicę ustawia się bezpośrednio na prowadnicy (rys. 1. 18a) lub na specjalnym mostku (rys 1.18b). Poziomnicę lub mostek przesuwa się na całej długości sprawdzanego łoża i odczytuje wskazania poziomnicy w odstępach co 300 mm. W przypadku tokarki wskazane jest, aby wykres wskazań poziomnicy był zbliżony do pokazanego na rys. 1.19.
Wymaganie takie wynika z największej zużywalności prowadnicy w strefie środkową oraz odkształceń łoża wskutek obciążenia suportem.