3. znakowanie produktów żywnościowych Znakowanie co do zasady nie może:
a. wprowadzać w błąd (co do właściwości itp.; poprzez sugerowanie, że środek ma szczególne właściwości; poprzez przypisywanie środkowi właściwości lub działania, których nie posiada)
b. przypisywać co do zasady żadnemu środkowi spożywczemu właściwości zapobiegania lub leczenia chorób ludzi bądź też odwoływać się do takich właściwości.
Źródła krajowe:
1. Konstytucja - art. 76
2. ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia
3. ustawa o produktach pochodzenia zwierzęcego z 2005r. wraz z innymi przepisami weterynaryjnymi
4. ustawa o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych
5. ustawa o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością
6. ustawa o paszach
7. ustawy regulujące strukturę i kompetencje służb urzędowej kontroli żywności, systemy oceny zgodności i normalizację.
Źródła wspólnotowe:
1 Zielona księga Komisji z 1997r. - określa podstawowe cele prawa żywnościowego 2. Biała Księga z 2000r. - kierunki legislacji w zakresie bezpieczeństwa żywności kładące nacisk na ocenę i analizę ryzyka na podstawie doradztwa naukowego, niezależnego od centrów gospodarczych i politycznych.