70532

Polityka finansowa i planowanie finansowe

Planowanie finansowe:

Ruśkowski, Kosikowski, Harasimowicz -> zespół działań polegający na ustalaniu na przyszłość kształtowania wydatków, dochodów i nadawaniu im mocy wiążącej (plany dyrektywne) Planowanie finansowe wyróżnia element dochodów i wydatków. Ta definicja powinna być uzupełniona, gdyż obecnie ustawa o finansach publicznych określa budżet jako wydatki i dochody, przychody i rozchody. W socjalizmie plany miały charakter taki, że rozliczano z efektów, plany takie miały charakter rzeczowy i były realizowane w pewnym czasokresie -> najczęściej 5 lat. W obecnej praktyce można spotkać się z programami finansowymi (o szerokim charakterze, w dłuższym przedziale czasowym, niedyrektywne), projektami (pewne założenia bez mocy wiążącej, programy przed autoryzacją) i prognozami (przewidywania co do kształtowania się gospodarki w przyszłości).

Klasyfikacja:

*    ze względu na czasokres obowiązywania:

-    krótkoterminowy

-    średnioterminowy (3-5 lat)

-    długoterminowe (> 5 lat)

*    ze względu na moc wiążącą:

-    dyrektywne (posiadające moc wiążącą)

-    analityczne (brak mocy wiążącej)

*    ze względu na zakres podmiotowy bądź przedmiotowy:

-    jednostkowe (dotyczące określonych grup podmiotów)

-    analityczne (dotyczące określonego przedmiotu, bądź terytorium)

Polityka finansowa:

Obejmuje procesy związane ze świadomym, racjonalnym działaniem określonych podmiotów zmierzających do osiągnięcia określonych celów za pomocą instrumentów finansowych Z natury jest zmienna, dynamiczna. Polityka finansowa wchodzi często w skład polityki innego rodzaju (gospodarczej, społecznej). Celem polityki finansowej jest skłonienie adresatów do podjęcia lub ograniczenia, zaniechania pewnych działań. Instrumentami są np. dotacje lub podatki.