Politykę finansową państwa, wyrażającą się w nakładaniu nazbyt wysokich podatków i innych danin publicznych określa się mianem fiskalizmu. Fiskalizm jest uznawany za szkodliwy dla gospodarki.
Funkcja redystrybucyjna jest uznawana za najważniejszą funkcję finansów publicznych. Polega ona na gromadzeniu środków finansowych przez określony fundusz najczęściej budżetowy oraz ich podziale i wydatkowaniu na zaspokojenie zbiorowych potrzeb społeczeństwa. Źródłem tych środków są dochody i przychody publiczne. Do dochodów publicznych z jednym wyjątkiem zaliczamy wszystkie wpływy środków publicznych ze źródeł bezzwrotnych. Podstawowym źródłem dochodów publicznych są podatki i inne daniny publiczne. Do przychodów publicznych zaliczamy wpływy środków publicznych ze wszystkich źródeł zwrotnych którymi są:
• sprzedane publiczne papiery wartościowe
• zaciągnięte pożyczki i kredyty publiczne tak w kraju jak i za granicą
Ponadto do przychodów budżetowych zaliczamy wpływy z prywatyzacji majątku publicznego (źródło bezzwrotne!). Majątek publiczny w Polsce już w przeważającej części został dawno sprywatyzowany.
Z kolei środki publiczne pochodzące z dochodów i przychodów przeznaczone są na wydatki i rozchody budżetowe. Do rozchodów budżetowych zaliczamy: środki publiczne wydatkowane na wykup publicznych papierów wartościowych raz spłatę zaciągniętych pożyczek i kredytów publicznych. Do rozchodów budżetowych nie są zaliczane środki publiczne wydatkowane na zapłatę odsetek od publicznych papierów wartościowych i odsetek od zaciągniętych kredytów publicznych. Odsetki te są zaliczane do wydatków publicznych. Wszystkie pozostałe wydatkowane środki publiczne zaliczane są do wydatków publicznych.
Redystrybucja dochodów poprzez system finansów publicznych przeprowadzona jest w dwóch etapach:
• gromadzone są środki publiczne z dochodów i przychodów,
• środki te są dzielone oraz wydatkowane
Funkcję redystrybucyjną w I etapie pełnią przede wszystkich podatki i inne daniny publiczne, a zwłaszcza składki na ubezpieczenia społeczne i składki na