70585

Komisja Specjalna do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym

Komisja Specjalna do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym powołana została w 1945 r z inicjatywy Komisji Centralnej Związków Zawodowych Komisja funkcjonowała jako jeden organ centralny z delegaturami terenowymi. Członkowie Komisji me musieli posiadać jakiegokolwiek wykształcenia Znaleźli się w niej nawet ludzie z marginesu społecznego

Formalnie Komisja powołana była jako organ do wykrywania i ścigania przestępstw naruszających interesy gospodarcze. Wszystkie organy państwowe były ustawowo zobowiązane do wykonywania postanowień Komisji. Członkowie Komisji władni byli przesłuchiwać, dokonywać rewizji, dokonywać cenzury przesyłek a nawet tymczasowo aresztować

Dekret z 1945 r stanowił, że w sprawach ściganych przez Komisję Specjalną orzekają sądy. Jednak Komisja mogła nie kierować sprawy do sądu, natomiast sprawcę mogła kierować do obozu pracy (co było nadużywane w przestępczy wręcz sposób). Funkcjonowanie Komisji nosiło znamiona represji skierowanej nie na czyny a na konkretne osoby.

W 1947 r Komisja zyskała nowe kompetencje - uprawnienia do zajmowania majątku jako zabezpieczenie grzywny, prawo do wymierzania wysokiej grzywny, orzekania przepadku towarów, urządzeń przedsiębiorstwa

W przypadku skierowania sprawy do sądu - orzekano w trybie doraźnym a kary np. za spekulację mogły sięgać od 3 lat do kary śmierci

W 1950 r. odebrano Komisji dotychczasowe uprawnienia śledcze, przekształcając ją w organ orzekający na wniosek prokuratora. Orzeczenia Komisji były wydawane bez wysłuchania obwinionego, bez udziału obrońcy, jedynie na podstawie dowodów dostarczonych przez prokuratora

Komisja została zlikwidowana dekretem z 1954 r Przez cały okres swego funkcjonowania była organem typowo inkwizycyjnym, którego funkcjonowanie było sprzeczne z Konstytucją. Była organem represji