Obraz1

i członków regionalnych komisji egzaminacyjnych do spraw stopni specjalizacji zawodowej i kontrolowanie ich pracy, nadawanie certyfikatu superwi-zora pracy socjalnej i prowadzenie rejestru wydanych certyfikatów. Ponadto Komisja działa jako organ informacyjno-opiniodawczy ministra. W skład Centralnej Komisji Egzaminacyjnej może wchodzić maksymalnie dziesięć osób. Organ ten wybiera ze swojego grona przewodniczącego, który kieruje jego pracami. Komisja obraduje na posiedzeniach, a rozstrzygnięcia i uchwały podejmuje w glosowaniu.

regionalne    Na poziomie województwa, przy urzędach marszałkowskich, regional-

komisje nych ośrodkach polityki społecznej lub przy innych podmiotach prowadzo-egzaminacyjne nych przez samorząd województwa, funkcjonują regionalne komisje egzaminacyjne. Wykonują one podobne zadania jak Komisja Centralna, lecz zasięg ich działania ogranicza się do regionu (województwa). Komisje te zajmują się przeprowadzaniem postępowań w zakresie egzaminowania i nadawania pierwszego stopnia specjalizacji dla pracowników socjalnych, rejestracją wydanych dyplomów oraz opracowywaniem informacji i opinii dotyczących pierwszego stopnia specjalizacji zawodowej dla Komisji Centralnej oraz dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. W skład komisji reg\ona\ne^ w c\\odń ptzew o&riiczący \ co myrMue) Yrzećn cAooYów ,\ydąc\) c\\ teoretykami i praktykami pracy socjalnej z danego regionu. Komisje regionalne przynajmniej raz na dwa lata są kontrolowane przez Komisję Centralną, która wraz z wizytacją egzaminów sprawdza dokumentację osób do nich dopuszczonych.

kierowanie    Wobec pracowników socjalnych kierujących jednostkami organizacyj-

jednostką nymi pomocy społecznej (poza placówkami rodzinnymi) ustawodawca sfor-pomocy mułował odmienne wymogi dotyczące kwalifikacji i doświadczenia zawodo-społecznej wego. Osoby te powinny posiadać co najmniej trzyletni staż pracy w pomocy społecznej oraz specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej. Z obowiązku uzyskania specjalizacji zwalnia ukończenie studiów podyplomowych, uwzględniających minimum programowe przewidziane dla specjalizacji (zob. szerzej pkt 6.6).

Należy podkreślić, że ustawodawca przywiązuje dużą wagę do wykształcenia i podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników socjalnych. Ważną rolę odgrywa również staż pracy, niezbędny do kierowania jednostką organizacyjną pomocy społecznej oraz do uzyskania pierwszego i drugiego stopnia specjalizacji w zawodzie. Te ostatnie możliwe są bowiem tylko w przypadku osób czynnych zawodowo, pracujących w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej lub wykonujących zadania pracownika socjalnego. Nie jest jednak zrozumiałe, dlaczego złagodzono wymagania dotyczące wykształcenia dla osób zajmujących kierownicze stanowiska w pomocy społecznej, dopuszczając posiadanie wykształcenia średniego. Wydaje się, że wobec tych osób powinny obowiązywać co najmniej te same wymagania dotyczące ukończenia studiów wyższych i podnoszenia kwalifikacji, co w stosunku do pracowników socjalnych. W praktyce jednak konieczność ukończenia studiów wyższych jest powszechnie wymagana, wynika to bowiem z przepisów odrębnych. Zdecy

dowana większość s, samorządu tery tona,: sy ustawy o praco.-, -c stanowisko urzędr cz może zajmować o s: r.

Oprócz wymię -w zawodzie prace ••• ni rówmież w kolegia:.- ; podstawie ustawę c : Dz. U. z 2004 r. Nr 25-, wodzie pracownik > c ślonych w ustawie o ników socjalnych orazi legia dzielą się na pu i niepubliczne, kt m rżenia takiej plac; w « nazwy, siedzibę i erga stra właściwego dc sę* publicznych lub zezei nych. Wykaz wsz\ -t właściwy do spraw c lata, jego słuchacze ~j oraz uzyska poz\ r.. . zasady dotyczące -w kolegiach prace .-, n

9.2. Uprawnie

Katalog zadań r kretne obowiązki d s cyfiki wykonywane’ umiejętności praw ić! z pomocy społeczn--form pomocy oraz rr : działań. Omawiana c cjalną. W działalność: dwe metody i techr j mostanowienia os r socjalnych należv rr v dują zapotrzebowani*

² Rozporządzenie Mm równików służb spoleczr. d dnia 7 kwietnia 2005 r u iych (Dz. U. Nr 62, poz. ?55c

198