70624

Si)d Najwyższy w PRL

Konstytucja PRL mówiła, że Sąd Najwyższy sprawuje nadzór nad działalnością wszystkich sądów w zakresie orzekania W praktyce do 1962 r istniały jeszcze: Najwyższy Sąd Wojskowy, Trybunał Ubezpieczeń Społecznych

SN składał się z Pierwszego Prezesa, Prezesów stojących na czele izb i z sędziów. SN był „wybierany” raz na 5 lat. Jego kadencyjność miała zapewnić dyspozycyjność sędziów

W 1962 r SN podzielony został na cztery izby:

-    Izba Cywilna

-    Izba Karna

-    Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

-    Izba Wojskowa

SN był II instancją od orzeczeń sądów wojewódzkich, ponadto rozpatrywał rewizje nadzwyczajne, uchwalał wytyczne wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej. Udzielał odpowiedzi na pytania prawne sądów niższej instancji.

Szczególną rolę odgrywała wykładnia prawa dokonywana przez SN. SN mógł interpretować zarówno indywidualne, konkretne sprawy, ale też uchwalał zasady prawne.