73050

to co mówią im aby zrobiły np.; jeżeli rodzice biją się na nawzajem czy uderzają w meble gdy są zdenerwowani jest duża prawdopodobność że dziecko nauczy się agresji jako sposobu wyładowania złych emocji. Przemoc w mass mediach dostarcza także tzw. Scenariuszy postępowania w podobnych sytuacjach rzeczywistych

2. Rozhamowanie agresji- kary hamują zachowania. Natomiast mass media mogą agresję rozlramować, zwłaszcza gdy uchodzi ona przedstawionemu sprawcy na sucho czy więcz przynosi mu jakieś zyski.

3. Wzrost pobudzenia-Oglądame przemocy podwyższa poziom pobudzema fizjologicznego widzów. Wysoki poziom pobudzeiua zwiększa możliwość wystąpienia agresji.

4. Aktyw1zacja agresywnych myśli i wspomnień-Oglądanie przemocy aktywizuje w umysłach widzów agresywne treści.

5. Habituacja-Na powtarzające się bodźce reagujemy habituacją- wygaszeniem reakcji lub teą przyzwyczajeniem Jeżeli w dzieciach wykształci się przekonanie, że agresja jest normą mogą stać się wobec niej bardziej tolerancyjne i mniej powstrzymywać się przed agresją.

Pomiędzy oglądamem przemocy na filmach a przejawianiem agresji we własnym zachowaniu występuje też wzajemne wzmacnianie. Oglądanie przemocy nasila agresje, a jednocześnie dzieci agresywne bardziej są skloime do oglądania agresji w telewizji. Dzieci agresywne często są odrzucane od swoich nieagresywnych rówieśników, przynajmniej w kulturze śr edniej, a także przez swoich rodziców i karane przez nich fizycznie.

POZA KLASĄ SZKOLNĄ

Wg Merry Bullocka, doświadczonego badacza z Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, „... psychologiczne badania nad uczeniem się mogą w znacznym stopniu przyczynić się do podniesienia skuteczności nauczania”. Szkoły wydały już wiele milionów na ulepszenie programów' nauczania i podniesienia kwalifikacji nauczycieli. Pewne badanie wykazało, że współczesne bariery na drodze nauczania mogą być związane z samymi uczniami i ich rodzicami niż z nauczycielami.

BRAK KONTAKTU

Wg Steinberga zbyt wielu rodziców straciło kontakt z życiem swoich dzieci. Badania te wykazały: -połowa uczniów twierdzi, że ich rodzice zdenerwowaliby się, gdyby dostawali same troje i gorsze stopnie. - 40% uczniów twierdzi, że ich rodzice nie pełnią żadnych funkcji na terenie szkoły. - co trzeci uczeń twierdzi, że jego rodzice nie wiedzą jak on radzi sobie z nauką szkolną, nie wiedzą jak spędza czas z rówieśnikami Bi tylko co trzeci uczeń twierdzi, że codziennie rozmawia z rodzicami.

Steinberg i jego współpracow^rnicy, Bradford Brown i Sanford Dombusch, badali także sytuacje z punktu widzenia rodziców'. Wielu rodziców twierdzi, że woleliby bardziej angażować się w życie szkolne i czas wolny swoich dzieci gdyby mieli więcej czasu. W istocie, aż połowa rodziców nie wie, z kim ich dzieci się przyjaźnią, jak spędzają wolny czas. Steinberg stworzył sformułował zalecenia, przede wszystkim rodzice musza być bardziej zaangażowani w Zycie swoich nastoletnich dzieci: -regulanue rozmawiać z dziećmi o szkole i ich życiu osobistym -systematycznie stosować umiarkowaną dyscyplinę -podejmować jakieś funkcje na terenie szkoły -konsultować się na temat dzieci z nauczycielami i wcielać w życie ich sugestie.

A CO L RÓWIEŚNIKAMI

Badania wykazują, że dzieci wywierają dobry wpływ na swoich rówieśników, jednak w dużej ilości rówieśnicy źle oddziałują na postępy w nauce szkolnej np.: ponad połowa uczniów' przyznaje, że nie rozmawia na temat postępów' w szkole.