67480

wiążą około dziesięciokrotnie mniej metali ciężkich niż gramdodatnie.

Zdolność bakterii gramdodatnich do efektywniejszego wiązania metali wiąże się z obecnością mureiny (peptydoglikanu), która u tych bakterii składa się z kilkudziesięciu warstw (u gramujemnych tworzy ona od jednej do trzech warstw).

Wiązanie jonow przez mureinę ma charakter jonowy.

Kwasy tejchojowe, drugi obok mureiny budulec ścian komórkowych bakterii gramdodatnich, ze względu na wysoką zawartość fosforanów, posiadają silnie kwasowy charakter. W dużej mierze odpowiada to za ujemny ładunek powierzchni komorek gramdodatnich.

Ważną rolę w powierzchniowym wiązaniu metali pełnią też otoczki i warstwy śluzowe. Większość z nich składa się z polimerów obojętnych cukrów, kwasów (uronowego, pirogronowego, octowego) oraz polipeptydow. Nadają one egzopolimerom anionowy charakter wynikający z przewagi grup elektroujemnych i pozwala na wiązanie znacznych ilości kationów metali. Egzopolimery efektywnie usuwają kadm z roztworow wodnych.

d) Wewnątrzkomórkowe wiązanie metali ciężkich

Metale ciężkie są usuwane z wod, ścieków, osadow ściekowych czy terenów nimi zanieczyszczonych przez mikroorganizmy w wyniku procesów związanych z ich metabolizmem komórkowym. Wśród takich procesów metabolicznych wyróżnić można:

-    pozakomorkowe wydzielanie przez mikroorganizmy substancji nieorganicznych lub organicznych, reagujących z występującymi w roztworze metalami, powodujących zmianę odczynu, w wyniku czego tworzą się związki o małej rozpuszczalności,

-    biotransformację polegającą na biologicznym utlenianiu lub redukcji metalu w wyniku czego usuwanie metalu jest skutkiem jego przechodzenia z form rozpuszczalnych w mniej rozpuszczalne,

-    biotransformację rozpuszczalnych form metali do lotnych związków organopochodnych czy czystego pierwiastka (np. rtęci), które następnie mogą być uwalniane do atmosfery,

-    wewnątrzkomórkowe pobieranie i wytrącanie metali.