BUDOWA AKTU NORMATYWNEGO.
cześć tytułowa (nagłówek) - w której wymierna się nazwę rodzaju aktu, datę jego ustanowienia, a następnie ogólne merytoryczne określenie normowanej w akcie materii.
podstawa prawna - to przepis, w którym upoważniono dany organ do ustanowienia określonego aktu. Od podstawy prawnej rozpoczyna się tekst aktu wykonawczego. Wyróżnia się a) upoważnienia fakultatywne - tj. zezwolenia na dokonanie aktu prawotwóistwa wykonawczego; b) upoważnienia obligatoryjne - przybierają postać nakazu stanowienia prawra o cliarakterze wykonawczym.
preambuł a - umieszczana, gdy zachodzi potrzeba wyraźnego wskazania celów wydania aktu cześć zasadnicza - składa się z przepisów usystematyzowanych tradycyjnie w ustawach w artykuły (dzielona na ustępy, a grupowane w rozdziały > działy > tytuły > księgi > części), zaś w aktach wykonawczych w paragrafy (dzielone na ustępy > punkty i litery). Przepisy umieszcza się w następującej kolejności:
1) ogólne - wyodrębnia się je, gdy zachodzi potrzeba zamieszczenia wf nich elementów wspólnych dla wielu przepisów merytorycznych.
2) szczegółow e - zawierają konkretne regulacje stosiurków społecznych.
3) przejściowe - szczegółowo regulują zakres stosowania nowych przepisów w- sprawach dotyczących stosunków' ukształtowanych w czasie obowiązywania dotychczasowego prawa.
4) dostosowujące - określają sposób dostosowania się adresatów do nowych regulacji (chodzi tu zarówno o sposób pow-ołania nowych organów, jak i sposób przekształcenia istniejącyclr podmiotów).
5) końcowe - składają się z a) przepisów derogacyjnych; b) przepisów o wejściu w życie aktu; c) przepisy o wygaśnięciu mocy obowiązującej wydanego aktu.
podpis - prawo określa kto powinien złożyć podpis pod aktem normatywnym