67542

hydrauliczne powyżej 0,8 mfa, na ogól do 1.5 nVh.

Ogólnie można powiedzieć, że czas kontaktu ścieków ze złożeni jest funkcją obciążenia hydraulicznego powierzchni złoża - qf. wysokości złoża - H i wewnętrznej powierzchni zwilżonej złoża Fzw . zależnej od granulacji uziamicnia. Czas kontaktu ścieków ze złożem jest wprost proporcjonalny do wysokości złoża H i odwrotnie proporcjonalny do obciążenia hydraulicznego złoża ( T=H/q2/3).

Na czas kontaktu ścieków ze złożem istotny wpływ ma sposób rozdziału ścieków' po powierzchni złoża, co w praktyce jest bardzo trudne. Kierunek ruchu ścieków nie jest prostoliniowy lecz zmienny.

Wszystkie te czynniki powodują, że rzeczywisty czas kontaktu ścieków ze złożeni nie może być obliczany teoretycznie, lecz należy go ustalać doświadczalnie.

Wymienione parametry wywierają bardzo duży wpływ na tzw.

zdolność natleniającą złoża. Jest to ilość tlenu, która może rozpuścić się w ściekach w czasie

ich przepływu przez złoże, na jednostkę jego

objętości i w jednostce czasu (wyraża się ją w g02/m3 .dni). Zdolność

natleniającą zapewnia istnienie naturalnego ciągu powietrza przez złoże.

który powstaje na skutek różnicy temp. ścieków i otaczającego powietrza.

Przepływ powietrza może być skierowany z góry na dół jak i z dołu do góry. Czasem zachodzi konieczność napow ietrzania złoża sztucznie.

Proces oczyszczania ścieków na złożach biologicznych zachodzi w czasie przepływu ścieków przez materiał wypełniający złoże. Na powierzchni materiału wypełniającego rozwija się błona biologicznna. którą zasiedlają bakterie, grzyby, glony, pierwotniaki i inne wyrsze organizmy.

Dzięki właściwościom sorpcyjnym i koagulacyjnyni błony część zanieczyszczeń doprowadzanych ze ściekami jest zatrzymywana na złożu. Tc organizmy w warunkach tlenowych adsorbują substancje organiczne zawarte w ściekach i zużywają je do swoicłi procesów życiowych lub do budowy nowych komórek mikroorganizmów. W ten sposób substancje organiczne ze ścieków są częściowo bezpośrednio utleniane (enzymatycznie) do ditenku węgla i wody lub utlenionych związków mineralnych azotu, fosforu i siarki. Część zaś zużyta zostaje do budowy nowych mikroorganizmów. Z kolei mikroorganizmy błony biologicznej w sposób naturalny starzeją się, obumierają. Martwa część błony biologicznej może być utleniona bezpośrednio w złożu (autooksydacja), lub przy odpow iednio szybkim przepływie ścieków przez złoże może być odrywana od materiału wypełniającego, unoszona wraz z odpływającymi ściekami i oddzielana od ścieków w postaci osadu w osadnikach wtórnych. Na ogół oba te zjawiska odladowania złoża zachodzą jednocześnie.

Stopień utlenienia substancji organicznych zawartych w ściekach, stopień przyrostu błony biologicznej i stopień autooksydacji zależą