RÓWNOWAŻNY CZAS PRACY - efekt przyzwolenia na przedłużenie dobowej normy czasu pracy na ogól do 12h, a w ściśle oznaczonych przypadkach nawet do 16 lub 24h. Jest to znaczne przekroczenie stawki dobowej.
w porównaniu z systemem podstawowym o 4,8 lub 16h, równoważone krótszym czasem pracy w innych dniach bądź udzielaniem dni wolnych, aby w okresie rozliczeniowym została zachowana przeciętna norma tygodniowa (40h). Niezbędne są indywidualne lub grupowe harmonogramy czasu pracy - ustalają wielkość przedłużonego wymiaru dobowego. Praca w wydłużonym wymiarze nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych, jeżeli pracownik nie przekracza wymiaru przewidzianego na dany dzień.
FORMY RÓWNOWAŻNEGO CZASI PRACY -jego wprowadzenie jest warunkowane zasadniczo rodzajem pracy lub jej organizacją, natomiast 2 formy bardziej specyficzne dotyczą wyłącznie wskazanych rodzajów prac: polegających na:
-dozorze urządzeń
-związanych z częściowymi pozostawaniem w pogotowiu do pracy -pilnowania mienia -oclirony osób
-zakładowych straży pożarnych - norma dobowa nawet 24h -zakładowych służb ratowniczych - norma dobowa nawet 24h
Wymóg odpoczynku ekwiwalentnego, czyli odpowiadającego liczbie przepracowanych godzin, udzielanego natychmiast po zakończeniu takiej przedłużonej „dniówki”.
Odpoczynku tego nie wlicza się do odpoczynku tygodniowego.
ROZLICZANIE CZASU RÓWNOWAŻNEGO
Miesięczny okres rozliczeniowy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach może on wynosić 3 miesiące, zaś przy pracach zależnych od pory roku lub warunków atmosferycznych nawet 4 miesiące. Jego przedłużenie wymaga zgody organizacji związkowej bądź - jeśli nie działa u pracodawcy lub nie wyraziła zgody - zawiadomienia państwowego inspektora pracy Nie powinno powodować zmian wynagrodzenia miesięcznego, natomiast to zależne od stawki godzinowej może być zróżnicowane, z zastrzeżeniem zachowania poziomu minimalnego wynagrodzenia.