74045

gdyż zamknięto rynki rosyjskie. Natomiast USA od początku wojny przeżywają wzrost gospodarczy. Stały się one głównym dostawcą uzbrojenia, żywności i surowców dla walczących stron. Tam bowiem można produkować więcej i taniej i sprzedawać po coraz droższych cenach, Na same tylko potrzeby wojenne ententa zadłuża się u USA na 2 mld dolarów. USA powoli stają się wierzycielem Europy. Drugim państwem której najbardziej wykorzystało wojnę była Japonia. Jej obroty wzrosły w tym czasie czterokrotnie. Pewne ożywienie gospodarcze było widoczne w państwach Ameryki Południowej, które dostarczały Europie surowców i artykułów konsumpcyjnych. Wojna przyniosła także korzyści gospodarcze krajom wchodzącym w skład brytyjskiej wspólnoty narodów: Kanadzie, Nowej Zelandii, Australii. Kraje te rozwinęły w tym czasie rolnictwo, zaczęły inwestować w przemysł. W Europie natomiast poprawiła się koniunktura państw neutralnych: Szwajcarii, Szwecji, Hiszpanii, Holandii.

Przemysł głównych państw europejskich po wojnie przeżywa ogromne trudności, wynikają one zarówno z konieczności przestawienia gospodarki z celów wojennych na pokojowe, jak i z braku odpowiedniego parku maszynowego, surowców, wykwalifikowanej siły roboczej. Demobilizacja wielkich armii doprowadza do olbrzymiego bezrobocia. W wielu krajach wprowadzono więc przymusowe ubezpieczenie od bezrobocia. Do trudności powojennych dołącza także hiperinflacja. Dotyczy ona głównie Niemiec, Austro-Węgier i Polski. Źródłem powojennej inflacji było zwiększenie emisji pieniądza papierowego, którym rządy niektórych państw pokrywały wydatki wojenne. Operacja ta była możliwa z uwagi na to że we wszystkich państwach walczących w wojnie zniesiono wymienialność banknotów na złoto, dlatego państwa mogły dowolnie drukować pieniądz papierowy, niezależnie od posiadanego pokrycia w złocie. Zwiększyła się ilość pieniądza, zmniejszała się ilość towarów. Największe rozmiary inflacja przybrała w Niemczech, zmusiło to rząd do podjęcia drastycznych kroków. Reforma walutowa w Niemczech została przeprowadzona w 1924r. i polegała na wprowadzeniu nowej waluty, opartej na hipotece majątku narodowego. Drugim krajem o ogromnej inflacji była Austria, tu reformę przeprowadzono pod nadzorem Ligi Narodów i w oparciu o udzieloną przez nią pożyczkę w 1922r. Znaczące załamanie walutowe przeżyła także Francja oraz Włochy. W tych państwach stabilizacja nastąpiła w latach 1925-28. Zakończenie wojny wymusiło zmianę sposobu produkcji. Przejście od gospodarki wojennej do pokojowej odbywało się przy kryzysach gospodarczych w latach 1918-19 nastąpił kryzys częściowej nadprodukcji, związany on był z niską siłą nabywczą gospodarki europejskiej. Z biegiem czasu popyt na środki produkcji wzrastał, co polepszyło sytuację od 1922 r. można odnotować długotrwałą poprawę koniunktury gospodarczej. Wyraża się on w zwiększonym zatrudnieniu, poprawia się sytuacja w światowym rolnictwie, gdzie wzrastały ceny artykułów rolnych. Stabilizacja powojenna kończy się tym iż w 1924 r. produkcja