75685

Tarczyca flac. glandula tl\vroidea)

Budowa anatomiczna i położenie - Nieparzysty gruczoł wydzielania wewnętrznego umiejscowiony u ssaków w przednio-dolnej części szyi. Zbudowany jest z dwóch płatów bocznych połączonych wąską cieśnią (węziną). Czasami występuje także trzeci płat -piramidowy.

Boczne płaty tarczycy sięgają:

•    ku górze - do połowy wysokości chrząstki tarczowatei krtani.

•    ku dołowi - piąta chrząstka tchawicy.

•    bocznie - pęczek naczyniowo-nerwowy szyi,

•    ku tyłowi - powięź przedkręgowa.

Węzina tarczycy (łac. isthmus glandulae thyroidecie) łączy ze sobą oba płaty boczne. Zlokalizowana jest ona na przedniej ścianie górnego odcinka tchawicy. Niekiedy (w przypadku wolał węzina może zachodzić na przednią ścianę krtani. Płaty boczne są przykryte przez mięśnie podgnykowe. Niestały płat piramidowy ciągnie się w górę od cieśni i może sięgać wyżej niż płaty boczne. Częściej położony nieco po lewej stronie niż pośrodkowo. Jest on pozostałością dolnego odcinka przewodu tarczowo-językowepo. z którego rozwija się ten gruczoł.

Tarczyca należy do dużych gruczołów człowieka, ważąc od 30 do 60 g. Może się powiększać w trakcie ciąży. Jej wielkość zmienia się także w zależności od cyklu miesiączkowego. Przez 1 g tkanki tarczycowej przepływa w ciągu 1 min, około 51 krwi

Gruczoł ten produkuje hormony trifodotyroninę/trópodotyroninę fT31. tyroksynę (T4ł oraz kalcytoninę, wpływając na metabolizm i gospodarkę wapni owo-fosforową organizmu.