75799

Zróżnicowanie wewnątrznerkowego przepływu krwi

Przepływ krwi przez naczynia rdzenia nerki stanowi ok.1-2% całkowitego nerkowego przepływu krwi.

RBF =( RAP - RVP)/TRVR

RBF — nerkowy przepływ krwi

RAP - cis. w tętnicy nerkowej

RVP - cis. w żyle nerkowej

TRVR - całkowity nerkowy opór naczyniowy

Opór w łożysku naczyniowym nerki zależy przede wszystkim od oporu tętnic międzypłatowych,tętniczek doprowadzających i odprowadzających.

Opór w tych naczyniach podlega kontroli ukł. nerwowego, hormonalpej, lokalnych czynników wewnątrznerkowych. T oporu w tych naczyniach sprzyja i RBF

Układ wspókzulny

Silna aktywacja ukł. współczulnego ( NA) powoduje skurcz tętniczek i zmniejszenie RBF i GFR (ciężki krwotok, niedokrwienie mózgu - silna reakcja obronna!)

Niewielka lub niezbyt nasilona aktywacja nie wywiera wpływu na RBF i GFR

Regulacja lokalna i hormonalna

Noradrenalina, adrenalina - i RBF, l GFR w ciężkich stanach zagrożenia życia tkj. silny krwotok.

Anaiotensyna II- preferencyjnie silniejszy skurcz tętniczki odprowadzającej kłębuszka nerkowego, zapobiega zmniejszenie GFR przez wzrost ciśnienia hydrostatycznego w kłębuszku nerkowym.

NO -czynnik śródbłonkowy, i opór naczyniowy, TGFR

PGE2. bradykinina — zmniejszają efekt naczynioskurczowy pobudzenia ukł.wsp. i angiotensyny II, szczególnie wpływ n a t. doprowadzającą.

NLPZ np. aspiryna - hamując synt. PGE2 mogą spowodować znaczącą redukcję GFR w warunkach stresowych (utraty krwi, po operacji)

Autoregulacja przepływu nerkowego

Głównym zadaniem autoregulacji jest utrzymanie stałego poziomu GFR co zapewnia kontrolę nad ilością wydalonej wody i jonów.

i ciś. w t. nerkowej < 90mmHg - rozszerzenie t. doprowadzającej - zwiększenie przepływu T ciś. w t. nerkowej - zwężenie L doprowadzającej -T oporu naczyniowego - RBF utrzymany na tym samym poziomie

Przy ok.180 mmHg L doprowadzająca jest maksymalnie zwężona. - T ciśnienia spowoduje wzrost RB