Mechanika wdechu i wydechu
Wdech - wprowadzenie powietrza do dróg oddechowych: tchawicy -> oskrzeli oskrzelików -> pęcherzyków płucnych- Jest to proces aktywny, możliwy dzięki skurczowi mięśni wdechowych, które zwiększają objętość klatki piersiowej. Podczas wdechu płuca są rozciągnięte. Ciśnienie w drogach oddechowych staje się nieznacznie ujemne i powietrze napływa do płuc. Spadek ciśnienia powoduje, że płuca przylegające do ścian klatki piersiowej podążają za jej ruchami oraz ruchami przepony. Objętość pęcherzyków płucnych ulega zwiększeniu, co wywołuje napływ powietrza. Na szczycie wdechu następuje rozkurcz i zwiotczenie mięśni wdechowych, następnie natychmiastowe - dzięki sile wywieranej przez rozciągnięte elementy sprężyste - zmniejszenie się objętości jamy piersiowej (wydech), co skutkuje wzrostem ciśnienia wewnątrz pęcherzyków płucnych powyżej ciśnienia atmosferycznego.
Wydech - jest aktem biernym (żaden z mięśni, które zmniejszają objętość klatki piersiowej nie kurczy się), podczas którego zmniejsza się obwód i objętość klatki piersiowej, dochodzi do wzrostu ciśnienia w jamie opłucnej i kurczenia się pęcherzyków. W trakcie spokojnych wydechów ciśnienie wzrasta o kilka mm Hg, a przy maksymalnym skurczu mięśni wydechowych może przewyższać ciśnienie atmosferyczne nawet o 100 mm Hg. Zawarte w pęcherzykach powietrze zostaje usunięte, ale nie do końca.
Po urodzeniu na skutek powiększania się klatki piersiowej płuca ulegają rozciągnięciu, a pomiędzy płucami okrytymi opłucną płucną, a pokrywającą ściany klatki piersiowej opłucną ścienna, zostaje wytworzone stałe podciśnienie wynoszące 5-10mm Hg poniżej ciśnienia atmosferycznego.
Pamiętamy©: w jamie opłucnej pomiędzy płucną płucną, a opłucna ścienną znajduje się bardzo niewielka ilość płynu zmniejszającego tarcie i zwiększającego przyleganie.