76071

sząc zadali ranę. W ten sposób sakrament pokuty ukierunkowuje jak najbardziej ku pogłębieniu życia chrześcijańskiego i przygotowuje do przyjęcia Boskiej Eucharystii.

Przebaczenie grzechów popełnionych po chrzcie dokonuje się przez sakrament zwany sakramentem nawrócenia, spowiedzi, pokuty lub pojednania (KKK1485). Ten, kto grzeszy okazuje brak szacunku dla Boga i swej godności dziecka Bożego, rani miłość Boga i wyrządza duchową krzywdę Kościołowi, którego każdy chrześcijanin powinien być żywym kamieniem (KKK 1487). W świetle wiary nie ma większego zła niż grzech. Nic także bardziej niż grzech nie powoduje gorszych konsekwencji dla samych grzeszników, dla Kościoła i całego świata (KKK 1488).

Powrót do jedności (komunii) z Bogiem po jej utracie z powodu grzechu, rozpoczyna się pod wpływem z łaski Boga bogatego w miłosierdzie i zatroskanego o zbawienie ludzi. O cenny dar nawrócenia należy prosić dla siebie i dla innych (KKK 1489).

Droga powrotu do Boga, zwana nawróceniem lub żalem, zakłada boleść i odrzucenie popełnionych grzechów i mocne postanowienie nie grzeszenia w przyszłości. Nawrócenie dotyczy więc przeszłości i przyszłości, opiera się na nadziei i ufności w Boże miłosierdzie (KKK 1490).

Sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta i rozgrzeszenia udzielanego przez kapłana. Aktami penitenta są: żal, spowiedź lub w inny sposób okazanie grzechów kapłanowi, przyjęcie i wypełnienie dzieł zadośćuczynienia (KKK 1491).

Duchowe skutki sakramentu pokuty są następujące:

-    pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskuje łaskę;

-    pojednanie z Kościołem;

-    odpuszczenie kary wiecznej z powodu popełnionych grzechów śmiertelnych;

-    odpuszczenie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych jako konsekwencji grzechu;

-    pokój i spokój sumienia, pociecha duchowa;

-    wzrost sił duchowych dla życia chrześcijańskiego (KKK 1496).

2. Formy sprawowania sakramentu pokuty

KPK

Kan. 960 - Indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny zwyczajny sposób, przez który wierny, świadomy grzechu ciężkiego, dostępuje pojednania z Bogiem i Kościołem. Jedynie niemożliwość fizyczna lub moralna zwalnia od takiej spowiedzi. W takim wypadku pojednanie może się dokonać również innymi sposobami.

Kan. 961 - § 1. Absolucja wielu równocześnie penitentów bez uprzedniej indywidualnej spowiedzi, w sposób ogólny, nie może być udzielona, chyba

że:

1* zagraża niebezpieczeństwo śmierci i brak czasu na to, by kapłan lub kapłani wyspowiadali poszczególnych penitentów;

2* istnieje poważna konieczność, a mianowicie kiedy z uwagi na liczbę penitentów nie ma dostatecznie dużo spowiedników do należytego wyspowiadania każdego z osobna w odpowiednim czasie, na skutek czego penitenci bez własnej winy

KKKW

Kan. 720 - § 1. Indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny zwyczajny sposób, przez który chrześcijanin, świadomy grzechu ciężkiego, dostępuje pojednania z Bogiem i Kościołem. Jedynie niemożliwość fizyczna lub moralna zwalnia z takiej spowiedzi. W takim wypadku pojednanie może się dokonać także innymi sposobami.

§ 2. Absolucja wielu penitentów równocześnie bez uprzedniej indywidualnej spowiedzi, na sposób ogólny, nie może być udzielona, chyba że:

1* zagraża niebezpieczeństwo śmierci i brak czasu na to, by kapłan lub kapłani wyspowiadali poszczególnych penitentów;

2* istnieje poważna konieczność, a mianowicie kiedy z uwagi na liczbę penitentów nie ma dostatecznie dużo spowiedników do należytego wyspowiadania każdego z osobna w odpowiednim czasie, na skutek czego penitenci bez własnej winy musieliby pozostawać przez długi czas bez łaski