76195

Zapoczątkowana w 1956r zmiana polityki rolnej zwiększyła ponownie rolę gospodarstw prywatnych. Duże znaczenie miało zlikwidowanie obowiązkowych dostaw mleka oraz obniżenie zbóż o35%,trzody chlewnej i ziemniaków o 19% a także podwyższenie przeciętnych kosztów produkcji. Ważnym czynnikiem postępu na wsi była dalsza elektryfikacja.

W 1959r, produkcja rolna była najwyższa od czasów wojny. W !959r uruchomiono Fundusz Rozwoju Rolnictwa, które miał gromadzić środki powstałe w wyniku różnicy między cenami wolnorynkowymi a cenami dostaw obowiązkowych artykułów rolnych i przeznaczać je głównie na zakup maszyn rolniczych.

Stopniowo jednak nasilała się presja władz na kolektywizacje rolnictwa. W czerwcu 1957r. Gomułka w specjalnym liście zaapelował o propagowanie tej idei. Niekorzystna polityka państwa, wyrażająca się w niedoinwestowaniucze. rolnictwa oraz zdarzające się dość często nieurodzaje powodowały stały spadek produkcji rolnej i hodowlanej.

Rozwijało się rybołówstwo morskie. Na Bałtyku opierało się ono na samodzielnych rybakach lub spółdzielniach rybackich. Przedsiębiorstwa państwowe koncentrowały się na rybołówstwie dalekomorskim. Największym z nich był gdyński „Dalmor"

Gomułka obawiał się inflacji, dlatego też władze prowadziły niezwykle rygorystyczną politykę cenowo-płacową, co spowodowało, ze w latach 1957-1970 roczny spadek wartości nabywczej pieniądza rzeczywiście nie przekraczałl-2%, ale osiągane to było dzięki polityce spłaszczania płac Często płace inteligencji były równe lub niższe niż płace robotnicze.

Właśnie słaby wzrost płac realnych byl szczególnie boleśnie odczuwany przez społeczeństwo. Wpływało to negatywnie na poziom życia w Polsce, charakterystyczny dla krajów słabo rozwiniętych.

W latach 1956-1970 poprawił się wskaźnik osób przypadających na jedną izbę, ale odbyło się to kosztem wielkości i standardu oddawanych mieszkań. Na budżety domowe nadal pozytywnie wpływała polityka dotowania opłat za mieszkanie, ogrzewanie, energie elektryczna i gaz, bezpłatna opieka lekarska, tanie wczasy i kolonie.

Przyrost naturalny należał początkowo do najwyższych w Europie, potem nastąpił spadek, który 1968r przerodził się w niż demograficzny. Zjawisko to spowodowane było przemianami cywilizacyjnymi, koniecznością pracy kobiet w celu łatania budżetu domowego, zmianą modelu rodziny z wiejskiej wielodzietnej na miejską o małej liczbie dzieci. Zmiany związane z industrializacją powodowały także wzrost typowych patologii społecznych. Największa plagą tamtego okresu było niewątpliwie pijaństwo.

Polacy byli narodem młodym średnia wieku wl970r wynosiła 27,5roku. Połowa mieskzańców Polski

Była w wieku produkcyjnym, stopniowo zaczynała jednak rosnąć grupa emerytów i rencistów. Oprócz istniejące

od czasów powojennych aglomeracji warszawskiej zaczęły tworzyć się nowe: górnośląska, trójmiejska ł

krakowska.

Pod względem zamożności górną warstwę stanowili przedstawiciele aparatu partyjnego i państwowego którzy mieli nieograniczony dostęp do wszystkich deficytowych i luksusowych towarów. Nieźle powodziło się prywatnym przedsiębiorcom lub bogatszym rzemieślnikom i chłopom. Generalnie dobrze żyło się duchowieństwu i w nienajgorszej sytuacji znajdowała się inteligencja twórcza. Gorzej wiodło się przedstawicielom wolnych zawodów. Najtrudniejsze warunki życia były udziałem największej grupy ludności opłacanej z budżetu państwa.

Na globalną liczbę ludności Polski oddziaływały procesy migracyjne. 5.12.1955 zarządy Czerwonego Krzyża Polski i RFN podpisały umowę o tzw. akcji łączenia rodzin. Innym kierunkiem wyjazdów był Izrael.

Po przełomie październikowym ożywiło się także życie mniejszości narodowych, stanowiących łącznie 2% ludności kraju. Ich działalność jednak podlegała ścisłej kontroli MSW