76997

1'strój polityczny dcspotii

1. Monarcha

nazwy - w Egipcie faraon, u Sumerów patesi, w państwie sumeryjsko-akadyjskim i żydowskim najpierw lugal, potem król

tcokralyz.ni władzy - charakter teokratyczny: w Egipcie: faraon byl najpierw bogiem, potem synem boga, potem pośrednikiem; w Mezopotamii: najpierw uosobienie Boga, potem tylko wybraniec boga, - upadek znaczenia religijności bo złe rządy, kieski wojenne, upadek państwowości, zamachy stanu

despotyzm władzy — w rękach monarchy władza wyk , ust, sąd i wojsk , król pełniąc władzę wykonywał świętą wolę boga

II. Administracja centralna i lokalna

zastępca monarchy - byl najważniejszą po nim osobą, głównym dostojnikiem państwowym - w Egipcie wezy r; w Mezopotamii nuband; funkcje: zarząd dwom, sprawy państwa (roboty publiczne, skarbowość), najwyższe sądownictwo w im. władcy (Egipt), naczelne dowództwo wojskowe (Mezopotamia)

administracja Egiptu — na czele nom stali nomarchowie, przed zjednoczeniem władcy lokalni, po zjednoczeniu mianowani pizez faraona, władza adm., sąd., skarbowa, nadzór zarządu gosp, podlegali im urzędnicy nadzomjący prace publiczne, wynagrodzenie nomai chów to dobra w naturze pochodzące ze świadczeń ludności miejscowej administracja Mezopotamii - utworzona w wyniku refonn Hammurabiego, podział kraju na prowincje z gubernatorami (issaku), te z kolei na okręgi z naczelnikami (pahatu), te na gminy z wójtem (rabianu), urzędnicy ci mianowani przez króla, funkcje adm., polic , sąd., administracja w państwie żydów skini — podział na 12 okręgów, po śmierci Salomona w 930 pne rozpad państw a na królestwo judzkie (2 pletniona-Jerozolima) i izraelskie (10 plemion, Samania), władza w poszczególnych okręgach - sędzia

III. Sądownictwo

monarcha - sędzia najwyższy formalnie, faktycznie rozpatrywał tylko sprawy najważniejsze i niektóre odwołania

urzędnicy państwowi - sprawowali władze sąd. ze względu na brak rozdziału pomiędzy władzą sądową a administracyjną:

w Egipcie: wezyr (centralny) i nomarchowie (terytorialni),

w Mezopotamii: w państwie Sumerów: kapłani, miejsca sądu - świątynie; po reformach Hammurabiego: sądy kolegialne, skład tworzyli lokalni urzędnicy wyrokujący w obecności asesorów, sprawy najważniejsze: królewscy sędziowie zawodowi