Na podstawie umowy licencyjnej zagraniczny licencjobiorca nabywa za ustaloną opłatą prawo do wytwarzania i sprzedawania produktów na podstawie know-how uzyskanego od firmy udzielającej licencji.
Wytwarzany przez licencjobiorcę produkt sprzedawany jest pod marką licencjodawcy. Zawierając umowę licencyjną licencjobiorca zobowiązuje się do utrzymania jakości i przestrzegania norm w zakresie wytwarzania i sprzedaży Umowa licencyjna określa z reguły rynki na których sprzedawany może być produkt wytwarzany z użyciem praw objętych licencją
Licencjodawca uzyskuje jednorazową opłatę wstępną oraz ustalony procent od sprzedaży jednostki produktu bądź opłatę stałą od danej wielkości sprzedaży.
Zalety Licencjonowania iako formy umiędzynarodowienia:
• Niewielkie koszty umiędzynarodawiania
• Pozwala uniknąć potencjalnego ryzyka inwestycyjnego w krajach o niestabilnej sytuacji politycznej i gospodarczej
• Pozwala wejść na rynki chronione barierami celnymi
• Licencjodawca osiąga korzyści z opłat licencyjnych i tworzenia świadomości produktu i marki
• Szybki dostęp do rynku zagranicznego
• Sprzyja upowszechnianiu technologii
• Pozwala uzyskać szybszy zwrot nakładów poniesionych na B + R
• Licencjobiorca zyskuje szybszy i tańszy dostęp do własności intelektualnej zagranicznego partnera niż w sytuacji wytwarzania jej we własnym zakresie
• Licencjobiorca korzysta z reputacji zagranicznego partnera
Wady licencjonowania:
• Zależność obrotów na rynku zagranicznym od licencjobiorcy
• Niewielka kontrola nad produktem
• Ryzyko przekształcenia się zagranicznego kontrahenta w konkurenta po wygaśnięciu licencji
• Ryzykowna forma umiędzynarodawiania w krajach o słabej ochronie praw intelektualnych
• Trudność wyceny własności intelektualnych objętych licencją
• Ryzyko uzależnienia licencjobiorcy od licencjodawcy