SZNUR PĘPOWINOWY FUNICULUS UMBILICALIS
Tworzy się wraz z błonami płodowymi i łączy zarodek z łożyskiem. Odchodzi on od brzusznej
strony zarodka i dochodzi do części płodowej łożyska. W skład sznura pępowinowego wchodzą:
4. Przewód żółtkowy i naczynia krwionośne żółtkowe
5. Przewód omoczni lub szypuła omoczni i naczynia krwionośne pępkowe
Światło przewodu żółtkowego zrasta szybko i powstają naczynia żółtkowe. Przewód omoczni ma
nie regularne światło a szypuła omoczni jest niedrożna i w jej mezenchymie przebiegają naczynia
pępkowe. Potem u ssaków zanika pęcherzyk żółtkowy i naczynia żółtkowe. W mezotermach przewud sznura pepinowego zrasta się i zarodek oddziela się od pozazarodkowej jamy ciała. Potem
mezoderma przechodzi w mezenchyme a ta w tk. Łączną galaretowata. Pepek skórny otacza od
zewnątrz sznur pępow. I jest on blaszką ektodermy tj. nabłonkiem jednowarstwowym podwiniętej
omoczni, który potem przekształca się w naskórek. Sznur wydłóza się z rozwojem zarodka ajego
naczynia pepkowe tworzą zgrubiałe skręty, bo rośnie szybciej niż sznur. Długość sznura pępowinowego waha się w granicach 1,2-1,6 długości ciała noworodka. Podczas porodu sz.p. może być przerwany ciężarem noworodka, może być przegryziony przez matkę lub odcięty. Część
sznura, która zostaje przy brzuchu noworodka wskutek przerwania i niedokrwienia usycha i odpada, tworzy się pępek