STRATEGIE POSTĘPOWANIA BANKU CENTRALNEGO W ODZIAŁYWANIU NA GOSPODARKĘ
1. Kryterium podziału - sposób postępowania banku centralnego w oddziaływaniu na gospodarkę1
• Strategia monetarystyczna:
o Friedman rozpoczął nurt monetarystyczny, który jest neoliberalny, o Liberalizm występuje w ekonomii klasycznej do Keynesa włącznie
• Strategia zorientowana na potencjał:
o Modyfikacja strategii monetarystycznej, o Zbyt mocno rygory duszą gospodarkę
• Strategia pokeynesowska:
o Keynes pisał teorię, która była krytykągospodarki liberalnej, o Przez długi okres czasu Keynes był nie uznawany aż do kryzysu lat 30-stych o Pokeynsiści pokazywali jak powinna występować współczesna strategia pieniężna o USA do okresu Regana
• Strategia sterowania płynnością bankową
o Jest bardzo teoretyczna
o Była wykorzystywana w Niemczech przez pewien okres czasu a w żadnym innym państwie jeszcze nie
2. Strategia monetarystyczna:
• Oparta została na założeniu, potwierdzonym badaniami empirycznymi, że ilość pieniądza ma dominująpy wpływ na przyrost produktu krajowego brutto i/lub przyrost cen w gospodarce.
• Stąd płynie wniosek, że bank centralny sterując ilościąpieniacza poprzez kontrolę bazy monetarnej i jej agregatów może skutecznie oddziaływać również na gospodarkę /ceny, dochody i zatrudnienie, a także stały wzrost gospodarczy/.
• Warunkiem jej realizacji jest jego długookresowe oddziaływanie na przyrost produktu krajowego brutto w ujęciu realnym, przy uwzględnieniu możliwych zmian w utrzymywaniu rezerw pieniężnych przez podmioty gospodarcze, a zatem również zmian w szybkości obiegu pieniąlza w gospodarce.
o Przykłady rezerw: rezerwy banków
3. Strategia zorientowana na potencjał zwana monetarną zakłada, ie
• Kontrola jakości pieniądza w gospodarce powinna być ukierunkowana nie tylko na wzrost realnego produktu krajowego brutto, ale także na wzrost ogólnogospodarczego potencjału produkcyjnego.
• Właściwa średnioterminowa prognoza wzrostu tego potencjału determinuje skuteczność prowadzonej przez bank centralny polityki monetarnej
• Pieniężny cel pośredni w strategii potencjału gospodarczego odpowiadający wzrostowi określonego agregatu pieniężnego powinien, bowiem odpowiodać tej prognozie, gdyż tylko w takich okolicznościach wzrost popytu w gospodarce dostosuje się do poziomu równowagi egzogenicznie wyznaczonej podaży pienicfclza.
1