Przestępstwo ciągłe - mamy z nim do czynienia gdy sprawca dopuścił się w krótkich odstępach czasu, dwóch lub więcej zachowań, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Takie dwa zachowania lub więcej uważa się za jeden czyn zabroniony. Karę wymierza się z przepisu naruszonego przez tak zdefiniowane przestępstwo ciągłe bez możliwości jej zaostrzenia powyżej ustawowego zagrożenia.
ZBIEG PRZEPISÓW USTAWY
Zbieg przepisów ustawy zachodzi wtedy gdy jeden czyn wypełnia znamiona dwóch lub więcej przestępstw, np. zgwałcenie osoby poniżej lat 15 narusza art. 197 i 200.
W polskim KK w arL 11 § 1 określono, że ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo. Skazanie następuje więc za jedno przestępstwo ale w kwalifikacji prawnej czynu wymienia się wszystkie naruszone przepisy (tzw. kumulatywna kwalifikacja czynu). Karę wymierza się na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą.
Sąd skazuje za 1 przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.
Reguły wyłączające zbieg przepisów:
- wyłączenie przepisu ogólnego przez przepis szczególny - lex specialis derogat legi generali
- wyłączenie przepisu pochłoniętego przez przepis pocliłaniający - lex consumens derogat legi consumptae
- wyłączenie przepisu posiłkowego (subsydiarnego) przez przepis główny - lex prymaria derogat legi subsidiariae