79045

Właściwość prawa miejsca zamieszkania lub siedziby strony zobowiązanej do „ świadczenia charakterystycznego”. Art.27

Jeżeli nie zachodzą przesłanki z art.28 i 26, w myśl 27 stosować należy:

■    Do zobowiązań z umowy sprzedaży rzeczy ruchomych lub umowy dostawy - prawo państwa, w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę albo miejsce zamieszkania sprzedawca lub dostawca.

■    Do zobowiązań z umowy o dzieło, umowy zlecenia, agencyjnej, komisu, przewozu, spedycji, przechowania, składu - prawo państwa, w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę albo miejsce zamieszkania przyjmujący zamówienie, zlecenie, agent, komisant, przewoźnik, spedytor, przechowawca lub przedsiębiorstwo składowe.

■    Do zobowiązań z umów ubezpieczenia - prawo państwa , w którym w chwili zawarcia runowy ma siedzibę zakład ubezpieczeń.

■    Do zobowiązań z umów o przeniesienie praw autorskich - prawo państwa, w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę albo miejsce zamieszkania nabywca tych praw.

Reguły kolizyjne zwarte w art.27.1 koryguje norma z art.27.3 oraz uzupełnia norma art.27.2

Art.27.3 - do zobowiązań z umów, objętych zakresem nonny kolizyjnej z art.27.1, zawieranych w zakresie przedsiębiorstwa, zamiast prawa pa as twa. w którym ma siedzibę osoba prawna albo miejsce zamieszkania osoba fizyczna, stosuje się prawo państwa, którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa.

Przepis ten znajduje zastosowanie gdy ustalenie siedziby przedsiębiorstwa jest możliwe.

Jeśli nie można ustalić siedziby przedsiębiorstwa należy stosować art.27.1

Art.27.2 - jeżeli nie można ustalić siedziby lub miejsca zamieszkania rozstrzyga o właściwości prawa w myśl 27.1, stosuje się prawo państwa, w którym umowa została zawarta ( właściwość legis loci contractus).

Jeżeli istnieją przesłanki umożliwiające zastosowanie art.27.3, wówczas nie zachodzi potrzeba badania, czy zachodzą przesłanki zastosowania art.27.1 lub 27.2

Nonny kolizyjne żart. 27.1 posługują się dwoma łącznikami personalnymi: łącznikiem miejsca zamieszkania oraz łącznikiem siedziby.

Łącznik miejsca zamieszkania brany jest pod uwagę gdy stroną zobowiązaną do świadczenia charakterystycznego jest osoba fizyczna.

Łącznik siedziby, gdy stroną jest osoba prawna.

W naszej literaturze przyjmuje się że wyliczenie rodzajów (typów) umów dokonane przez ustawodawcę w art27.1 jest taksatywne.