68178

KAPITAŁ LUDZKI

•M«cxnMSTMr(MsfC/tosa

UR - nowoczesność i przyszłość regionu

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

ZAGADNIENIA TEORETYCZNE

1.    Potencjał elektrochemiczny metali, szereg napięciowy.

2.    Wzór Nernsta na potencjał półogniwa.

3.    Elektroliza wodnych roztworów kwasów, zasad i soli.

4.    Prawa elektrolizy Faradaya

5.    Ochrona stali przed korozję poprzez nanoszenie powłok metalicznych Cu, Ni, Cr, Zn.

Powłoki metaliczne.

Stosuje się powłoki izolujące z metalu bardziej szlachetnego od metalu chronionego lub powłoki ekranujące z metalu mniej szlachetnego zapewniające ochronę katodową.

A)    Powłoki izolujące.

Dla stali można stosować powłoki z metali bardziej szlachetnych są powłoki np. z Cu, Ni, Cr, Pb, Sn, Ag. W wodzie miękkiej nawet aluminium wykazuje bardziej dodatni potencjał elektrochemiczny (jest bardziej szlachetne) niż stal ze względu na powstawanie warstewki pasywnej, która decyduje o odporności korozyjnej metalu. Powłoki takie aby były skuteczne, powinny być całkowicie szczelne. W przypadku występowania w powłoce porów lub powstania rys może powstać niebezpieczne ogniwo elektrochemiczne przyspieszające korozję. Powłoki metalowe wykonane z metali bardziej szlachetnych nazywane są powłokami katodowymi, gdyż stanowią katodę powstającego ogniwa.

B)    Powłoki ekranujące.

Pokrywanie metalem mniej szlachetnym niż metal chroniony oprócz ekranującego działania powłoki zapewnia ochronę katodową, gdyż powłoka z metalu mniej szlachetnego działa w charakterze anody jako protektor w stosunku do metalu chronionego. Powłoki takie nazywane są powłokami anodowymi, gdyż stanowią anodę powstającego ogniwa. Natomiast pokrywany metal jest chroniony katodowo, ponieważ stanowi katodę powstającego ogniwa.

Najważniejszym rodzajem anodowych powłok jest powłoka cynkowa, czyli pokrywanie stali powłoką cynkową.

Zwykle powłoki metaliczne nakładane są przez:

zanurzenie w stopionym metalu, nazywane pokrywaniem ogniowym, elektrolitycznie z wodnego roztworu elektrolitu przez elektrolizę.

s. 2/5

Uniwersytet Rzeszowski, aJ. T. Rejtana 16c, 35-959 Rzeszów Biuro Projektu: budynek Al, pokój 024. Id. 4 48 17 872 11 84 www.nipr.univ.rzeszow.pl, £ nipr<e*univ.rzeszow.pl