3. Stopa bezrobocia - procentowy udział bezrobotnych całości siły roboczej: ludność w wieku produkcyjnym, która byłaby gotowa podjąć pracę, gdyby mogła Ją dostać.
• POTRZEBY LUDZKIE ORAZ CZYNNIKI PRODUKCJI
POTRZEBY LUDZKIE - charakter społeczny, ponieważ potrzeby poszczególnych ludzi oraz zbiorowości ludzkich kształtują się pod wpływem warunków współżycia ludzi w społeczeństwie i zmieniają się wraz z rozwojem społeczeństwa.
ŚRODKI ZASPOKAJANIA LUDZKICH POTRZEB:
1. MATERIALNE - obejmują naturalne zasoby przyrody oraz rzeczy będące wynikiem działalności człowieka.
2. NIEMATERIALNE - przekazywanie wiedzy I Informacji, dostarczanie rozrywek oraz porady lekarskie i prawne.
PRODUKCJA - działalność ludzka polegająca na wytwarzaniu różnych środków niezbędnych do zaspokajania potrzeb ludzkich.
DOBRA WOLNE - nie są wynikiem produkcji, występują w przyrodzie w postaci nadającej się do zaspokojenia określonej potrzeby ludzkiej.
CZYNNIKI PRODUKCJI - praca, ziemia I kapitał. Zasoby te mają tendencję do wyczerpywania się, dlatego też należy wykorzystywać je racjonalnie.
• POJĘCIE WŁASNOŚCI
Własność - to najszersze, podstawowe prawo rzeczowe, pozwalające właścicielowi korzystać z rzeczy i rozporządzać nią z wyłączeniem innych osób (w jego ramach właściciel korzysta z maksimum uprawnień względem rzeczy). Oznaką korzystania z rzeczy są uprawnienia do posiadania, używania, pobierania pożytków i innych dochodów z rzeczy (pożytki rzeczy - naturalne, np. płody, jabłka z sadu i cywilne, np. czynsz z tytułu dzierżawy lub najmu, odsetki od pożyczki albo leasingu itp.) oraz dysponowania faktycznego rzeczą (przetwarzanie rzeczy, zużycie, a nawet zniszczenie). Z kolei przez rozporządzanie rozumie się uprawnienia do wyzbycia się własności (np. przeniesienie, zrzeczenie, czy rozrządzenie na wypadek śmierci) i do obciążenia rzeczy poprzez ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego, np. zastaw, hipoteka lub poprzez dokonanie czynności - zobowiązań dotyczących rzeczy o skutkach obligacyjnych tj. oddanie w dzierżawę, najem, pożyczkę, leasing. Uprawnienia te nie stanowią granic prawa własności, które zakreśla obowiązujące ustawodawstwo.
Właściciel nie może ani korzystać z rzeczy, ani też nią rozporządzać w sposób sprzeczny z przepisami ustaw i z zasadami współżycia społecznego. Właścicielem może być każda osoba (fizyczna lub prawna), z pewnymi wyjątkami, np. właścicielem nieruchomości nie może być cudzoziemiec bez stosownego zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.