81831

(Hassling-Ketling of Elgin), jeden z bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza Pan Wołodyjowski. Szkotów w Polsce popularnie nazywano Szotami. Nazywano tak również ludowy taniec polski z z regionu Warmii i Mazur wywodzący się od walca szkockiego.

Po wojnach napoleońskich, gdy gospodarka szkocka przeżywała kryzys, Szkoci znów zaczęli przybywać do Polski, tym razem jako specjaliści od nowoczesnych technologii (inżynierowie, farmerzy, producenci tekstyliów, młynarze, metalurdzy) werbowani przez polskich ziemian.

WALIJCZYCY:

Jest to naród celtycki zamieszkujący głównie Walię (3 min) i Anglię (0,6 min).

Początki narodu walijskiego związane są z wyodrębnieniem języka walijskiego w VII w. oraz ustaleniem granicy między celtycką Walią (Cymru) i anglosaską Mercją (tzw. Offa's Dykę) w VIII w. Od XII w. nasiliła się kolonizacja angielska w Walii, a w 1301 bezpośrednio podporządkowano ją Anglii. W 1533-1542 zakazano oficjalnego używania języka walijskiego, jednak reformacja przyczyniła się do rozwoju tego języka (walijskie tłumaczenie Biblii w 1588). Nowe protestanckie ruchy religijne w XVIII w. (głównie metodyzm) były kolejnym źródłem odrodzenia języka. Dopiero uprzemysłowienie południowej Walii w XIX w. zapoczątkowało proces szybkiego wypierania języka walijskiego przez angielski oraz zanik ludowej kultury. Obecnie po wiekach angielskiej dominacji odradza się kultura oraz tożsamość narodowa: w 1997 nadano Walii autonomię i utworzono parlament Walii. Renesans przeżywa również język ojczysty walijski: mówi nim 20,5% ludności, głównie w zachodniej i północnej Walii.