1554 r. - Henryk II uznaje niezależność prawną Bretanii; powstaje Parlament Bretoński (tylko połowo społeczności lokalnej) z siedzibą w Rennes
Przed 1532 r. Bretania była krainą zamożna dzięki handlowi morskiemu z Anglią, Hiszpanią i Flandrią (później partnerów tych pochłonęły wojny religijne i Bretania straciła swoją siłę); później likwidacja niezależnej marynarki bretońskiej i kontrola Richelieu nad portami
Bretanię z Francją łączyły przede wszystkim względy Finansowe - Francuzi nie byli zainteresowani wynaradawianiem Bretończyków, ale nakładaniem coraz większych podatków Gospodarka oparta na rolnictwie i rybołówstwie.
1675 r. - renneńskie powstanie przeciwko podatkom (Bonnets Rouge; prymitywna armia w czerwonych beretach) - powstanie zdławiono; kary Fizyczne i polityczne, np. ograniczono rolę parlamentu.
W praktyce Bretania stała się prowincją francuską.
1788 r. - stan trzeci odmówił udziału w obradach, żądając uregulowania spraw podatkowych i wyrównania reprezentacji stanów - postulaty odrzucono
Klub Bretoński Klub Jakobinów
1789 r. - Zgromadzenie Narodowe postuluje zniesienie przywilejów, również bretońskich
Wraz z wybuchem rewolucji Bretania zniknęła z mapy Europy. Straciła około 10 tys. mieszkańców, została zrujnowana.
Francuska polityka językowa
Francja nie uznaje istnienia jakichkolwiek mniejszości na swoim terytorium. Obywatelstwo Francji wyklucza odmienność kulturową i językową.
Tworzenie państwa po rewolucji wymagała jak najdalej idącej uniFikacji. Idea państwa narodowego. Język francuski - język rozumu, nauki, logiki, praw człowieka.
1539 r. - dekret Villers-Cotterets; francuski jedynym językiem oFicjalnym [np. dla pism urzędowych] 1794 r. - edukacja w języku francuskim, języki mniejszości co najwyżej jako pomocnicze 1902 r. - zakaz kazań w języku bretońskim
Po wybuchu IIWŚ Bretońska Partia Narodowa postanowiła walczyć o swoje prawa po strome Niemiec. Stereotyp kolaborantów, mimo że większość Bretończyków była przeciw.
1950 r. - prawo Deixonne - prawo nauki w szkołach dla niektórych języków regionalnych (niewielka różnica)
Bretoński może być stosowany w edukacji, jest też obecny w mediach (radio, telewizja)
Odejście od języka bretońskiego
XX w. - Bretończycy odchodzą od przekazywania języka dzieciom
Powód: francuska tożsamość negatywna, poniżanie i lekceważenie Bretończyków
Przemoc symboliczna - przymuszanie do uznawania kultury bretońskiej jako niższej, poddańczej
Wcześniej, gdy edukacja nie była obowiązkowa, Bretończycy mogli się izolować. Dziś bretońskie dzieci, które nie miały kontaktu z językiem francuskim i trafiają do szkoły, są w bardzo trudnej sytuacji. Były także bardzo upokarzane w szkole.
Również w czasie wojny Bretończycy byli wyśmiewani i wykorzystywani jako mięso armatnie.
Inne czynniki: budowa kolei, migracje, obowiązkowa służba wojskowa, media, turyści, „szok cywilizacyjny" - nowoczesny świat francuski, wiejski świat bretoński