83026

•    suma dóbr i usług

•    jakość dóbr i usług (przypadająca na 1 mieszkańca w danej gospodarce).

Teoria w/roslu gospodarczego - określa czynniki sprzyjające szybkiemu wzrostowi produktu krajowego w ujęciu długoterminowym, określa warunki zapewniające równomierny wzrost GB gospodarczy.

& Mierniki;

W procesie mierzenia rozwoju społeczno-gospodarczego wykorzystuje się różnorodne mierniki. W zależności od stopnia agregacji dzieli się je na 3 rodzaje:

1.    syntetyczne - zaliczamy do nich PKB i dochód narodowy w ujęciu absolutnym i w przeliczeniu na 1 mieszkańca. Mierniki te, jakkolwiek najpowszechniej stosowane i uznawane dotąd za najlepsze, nie odzwierciedlają całej działalności gospodarczej, bowiem nie charakteryzują tzw. gospodarki drugiego obiegu, która znajduje się poza systemem oficjalnej ewidencji w państwie.

2.    szczegółowe - charakteryzują wybrane dziedziny rozwoju społeczno-gospodarczego. Działalność inwestycyjną charakteryzują np. takie mierniki jak:

-    stopa inwestycji    - efekty inwestycji

-    dynamika inwestycji    - struktura inwestycji

3.    symptomatyczne- charakteryzują co prawda jedynie wybrane dziedziny działalności, ale są tak charakterystyczne i mają taką zdolność diagnozowania, że pozwalają wnioskować o ogólnym poziomie i dynamice rozwoju społeczno-gospodarczego. Za takie mierniki uznaje się np. liczbę komputerów na 100 gospodarstw domowych.

3. Czynniki " /rosili gospodai-ciego.

-    ujęcie historyczne - główne czynniki wzrostu to: praca, ziemia, kapitał

-    ujęcie modelowe - główne czynniki bezpośrednie: zatrudnienie (Z), wydajność

pracy (W)

główne czynniki pośrednie: -majątek produkcyjny (Mp) i jego efektywność (E)

- inwestycje i ich efektywność ekstensywne: Z i Mp intensywne: W i E

-    ujęcie sy stemowe - w którym na podstawie różnych kryteriów dzieli się czynniki wzrostu gospodarczego m.in. na 1) ekonomiczne:

•    tradycyjne (zasoby materialne, majątek, zasoby demograficzne)

•    nowoczesne (postęp naukowy i organizacyjny)

2)    społeczne (infrastruktura ekon. i spoi.)

3)    rynkowe (konkurencja i równowaga)

4)    specjalne (proporcjonalność i dysproporcje rozwoju)

5)    postęp w kierowaniu gospodarką (zmiany strukturalne

i międzynarodowy podział pracy)

4. Praca, ziemia . kapitał.

Kapitał produkcyjny (majątek produkcyjny) to maszyny, budynki oraz zapasy surowców i materiałów, które wraz z innymi czynnikami wytwórczymi uczestniczą w procesie produkcji. Przy danej liczebności siły roboczej wzrost całkowitych zasobów kapitału i kapitału przypadającego na 1 zatrudnionego pozwala na zwiększenie produkcji. Jednakże w miarę upływu czasu kapitał się zużywa. Do utrzymania istniejącego zasobu kapitału konieczna jest określona wielkość inwestycji. Inwestycje te muszą być odpowiednio duże, jeśli przy