83153

opiekun (tutor) mogą nabywać posiadanie dla osoby, a następnie również własność (w drodze zasiedzenia). Pod koniec okresu klasycznego (albo za Justyniana) możliwość ta została rozszerzona na wszystkich wolnych zastępców.

Zastępstwo pośrednie polegało na tym, że osoba spoza familia dokonywała pewnej czynności prawnej, a następnie w drodze odrębnej czynności prawnej przenosiła jej własność na osobę zastępowaną. Stosowano to już od II w p.n.e. Zastępcami pośrednimi byli mandatariusz, nogotiorum gestor oraz procurator.

Za osoby, które nie mogły podejmować czynności prawnej działał tutor bądź curator jako zastępca pośredni, a w niektórych sytuacjach (np. nabycie posiadania) pełnili funkcję zastępców bezpośrednich.

2