83201

sformułowane w art. 6 i 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Europejska Konwencja Praw Człowieka i Podstawowych Wolności:

Artykuł 6 - Prawo do rzetelnego procesu sądowego

1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Artykuł 13 - Prawo do skutecznego środka odwoławczego

Każdy, kogo prawa i wolności zawarte w niniejszej Konwencji zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego także wówczas, gdy naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe.

Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych:

Artykuł 14

Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia sprawy przez właściwy, niezależny i bezstronny sąd, ustanowiony przez ustawę, przy orzekaniu co do zasadności oskarżenia przeciw niemu w sprawach karnych bądź co do jego praw i obowiązków w sprawach cywilnych.

Europejski Kodeks Dobrej Administracji:

Artykuł 19

Informacja o możliwościach odwołania

1.    Wydana przez instytucję decyzja która może mieć negatywny wpływ na prawa lub interesy pojedynczej osoby, zawiera informację o możliwościach złożenia odwołania od wydanej decyzji. Podaje się w szczególności rodzaj środków odwoławczych, organy, do których możne je wnosić oraz terminy ich wnoszenia.

2.    W decyzjach należy zamieścić w szczególności adnotację o możliwości wszczęcia postępowań sądowych oraz skierowania zażaleń do rzecznika praw obywatelskich zgodnie z warunkami ustalonymi w art. 230 i 195 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

jednostka ma ograniczone możliwości korzystania ze środków procesowych w ramach struktur UE dla ochrony swych praw podstawowych.

Nie może wszcząć postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości przeciwko państwu członkowskiemu, gdyż może to zrobić tylko Komisja lub inne państwo członkowskie (art. 226 i 227 TWE). Jednostce pozostaje zawiadomienie Komisji o naruszeniu, lecz Komisja swobodnie decyduje o tym, czy wszcząć Waściwą procedurę.