83919

Autonomia - uwarunkowania, istota, przykłady.

Autonomia to wewnętrzne „samozarządzanie” częścią terytorium państwa na podstawie kompetencji ustawodawczych, dotyczących spraw o lokalnym znaczeniu Przyczyny tworzenia autonomii są zróżnicowane. Wśród najważniejszych można wymienić

uwarunkowania geograficzne np. Wyspy Teterskie w składzie Danii, Wyspy Alandzkie w składzie Finlandii

uwarunkowania ekonomiczne-jako konsekwencja relatywnego „nadrozwoju” np. kraj Basków, Flandria. Katalonia lub relatywnego niedorozwoju np. Sycylia, Bretania, Walia, Walonia. uwarunkowania histoiyczne np. Szkocja, niektóre rejony Włoch uwarunkowania narodowościowe np. Baskonia. Katalonia, etniczne, językowe i religijne

Autonomia oznacza ograniczoną tylko samodzielność. Status autonomii, czyli akt normatywny będący prawną podstawa działalności organów autonomicznych jest ustanawiany lub zatwierdzany przez organ ogólnopaństwowy. Prawa regionalne mogą być zmieniane przez organy centralne, jeśli zostały naruszone państwowe interesy. Autonomiczne organy czy rządy, parlamenty prowadzą działalność pod nadzorem organów centralnych, które wyznaczają swojego specjalnego pełnomocnika np. gubernator w Finlandii czy komisarz w Danii.